Kan het dat een gemeen persoon zo gemeen is omdat hij/zij een laag iq heeft en dit hierdoor niet inziet?

Het heeft eerder te maken met gebrek aan inlevingsvermogen dan aan iq.

Nee dat heeft niet echt met het iq te maken. Gebruikt die persoon geen middelen waardoor hij of zij afgevlakt wordt? Mensen die bijvoorbeeld coke gebruiken kunnen hier last van hebben

Ik denk dat dit GEHEEL los staat van IQ.

Personen met een laag inlevingsvermogen kunnen zich niets voorstellen bij wat een ander doormaakt, dus het raakt ze niet. Inlevingsvermogen is net als bijv emotioneel zijn niet gekoppeld aan IQ.

Personen met een slecht ontwikkeld verantwoordelijkheidsgevoel zijn mi nog veel erger. Die hebben itt de groep hierboven WEL door wat ze iemand aandoen maar het kan ze niet schelen. Bij die groep geldt: hoe hoger het IQ hoe BETER ze in staat zijn keuzes te maken die voor HEN goed zijn (en dat dit slecht uitpakt voor iemand anders maakt ze niet veel uit)

ik zou niet zo snel zeggen dat het aan het iq ligt maar wel aan de karakter eigenschappen van die persoon.
de persoon heeft in zijn jeugd misschien iets meegemaakt dat hij zo doet zoals bijv. als hij de jongste in huis was kan het makkelijk dat hij overal de schuld van kreeg en in zijn pubertijd is dat helemaal omgedraaid en zal het ook waarschijnlijk zo blijven zolang hij zich er niet van bewust is, kan je hem niet helpen. (ik zeg even hem dat maakt het wat makkelijker)
als hij iemand een keertje laat huilen als hij dat doet, dan kan dit wel hard inslaan en is hij zich er ook bewust van waarschijnlijk. als dat niet gebeurd dan kan je het wel vergeten. ik moedig je niet aan om te gaan huilen als je dat doet maar dan kan je alles misschien wat beter begrijpen.
maar dit gedrag kan vooral liggen aan de situatie 's die thuis zich hebben afgespeeld.
je kan hem natuurlijk blijven overtuigen dat het ook bij hem ligt maar als hij het niet toegeeft en blijft ontkennen dan kan het hem beter met rust laten zodat hij het ook door heeft dat hij te ver is gegaan.

succes ermee;)

Dit klinkt mij in eerste instantie als een persoonlijkheidsstoornis, zoals bv bordeline, juist omdat je spreekt over JUIST in relatie met partner. Even een uitleg over bordeline:

De meest opvallende kenmerken van een borderline-

stoornis is dat iemands gevoelens, gedachten en gedrag

van moment tot moment sterk wisselen. Een borderliner

weet vaak niet wat ze wil, verandert snel van mening en slaat

telkens een andere weg in. Vaak hebben borderliners een

onbehaaglijk gevoel over zichzelf en weinig eigenwaarde.

Zij zijn bang om in de steek gelaten te worden, of voelen

zich eenzaam. Ook zijn ze vaak bang dat anderen hen niet

accepteren of zullen afwijzen. Terwijl de buitenwereld daar

meestal niets van merkt, kunnen zij zich van binnen leeg voelen.

Borderline is een ingrijpende aandoening. Niet iedereen heeft

echter evenveel last van borderline. Naarmate de verschijnselen

heftiger zijn, zijn de gevolgen ingrijpender.

Toch ervaren sommige mensen niet uitsluitend negatieve kanten

van borderline. Het leven met borderline is zelden saai.

Voor andere kan iemand met borderline vrolijk en spontaan

gezelschap zijn. (Bron; folder Trimbos-Instituut)


En in dit geval heeft het gemeen zijn niks met iq te maken.

Nee, dat heeft niks met IQ te maken, wel met veel van jezelf houden..
Hierdoor cijfer je anderen weg voor jezelf, en maakt het niet uit hoe een ander zich voelt, omdat je je je zelf beter voelt. Ook kan degene waarvan je het meest houd (jezelf dus) geen fouten maken, want die is gewoon perfect.
Dit verschijnsel heet narcisme. Het is vernoemd naar Narcissus, een persoon uit mythologie, geloof ik, die verdronk in een meer omdat hij verliefd werd op zijn eigen spiegelbeeld, in dat meer.

Er zijn heel veel mensen die het moeilijk hebben met deze wereld en maatschappij.

Ik denk niet dat het iq er iets toe doet, maar wel hoe de mensen zijn opgevoed, wat ze al allemaal hebben meegemaakt, en hoe ze zelf door anderen behandeld worden.

Zowel bij zeer intelligente als vreselijk domme mensen zijn gemene mensen.

Goede ervaringen maken hen vrolijker en minder gemeen, slechte ervaringen frustreert hen en maakt ze nog gemener.

Ook het massale gebruik van drugs, alcohol en anti-depressiva vlakken veel mensen hun emoties af.