Moeilijke en persoonlijke vraag...

Question

Nou, ik heb een zus, en gewoon een pa en ma. Dus we zijn een gezin van 4. Mijn zus die is het verkeerde pad op gegaan en gaat met vrienden om die drugs gebruiken. Daardoor gebruikt Ze zelf nu ook drugs. Ze slikt bolletjes ofzo en drinkt GHB. ze is al een keer opgenomen in het ziekenhuis vanwegen een overdosis en ze glipt hier en daar af en toe weg en dan komt ze na 3 dagen of meer weer terug en dan is helemaal van de kaart. Mijn ma en pa die beginnen het op te geven omdat het al zo vaak is gebeurd. ook ik heb vaak ruzie en zelfs gevochten met haar omdat ik zie hoeveel pijn ze mijn ouders doet. Ik zie haar nu na dit niet meer als mijn zus en wil haar serieus weg hebben. Ik wil ook niet meer normaal tegen haar doen. Mijn ma doet dat nog wel omdat ze niet weer van het begin af aan wil beginnen dat ze weer weg glipt. Alleen als ik niet normaal tegen haar doe komt er ruzie en dan zaai ik weer onrust bij mijn ouders. Ook hebben we afkikklinieken gebeld die niet wil helpen, we hebben crisisdienst gebeld die 1 keer komt en niks weet te doen. Ze is al 20 jaar en dus moet ze het vrijwillig doen. Ik heb al vaak gezegd dat als zij niet hier oprot ik het huis verlaat. (ik ben 17) wat moet ik doen?

 · Answer

Ik denk dat je het beste in eerste instantie afzonderlijk met je vader en moeder hier over kunt praten.

Gezien de ernst van de situatie lijkt mij een vorm van gezinstherapie op z'n plaats. Met z'n vieren in gesprek onder begeleiding.

Waarschijnlijk is het idd het beste als je zus uit huis gaat. Maar dat is een beslissing welke ouders niet zo snel zullen maken.

Bolletjes en GHB wijzen nog richting party drugs. Niet op ernstige verslaving, zucht om geld en kans dat ze jullie besteeld.

Je huisarts kan je een doorverwijzing geven naar hulpinstanties bij jou in de buurt. 
Sterkte.

 · Answer

Praat met je ouders, en stel voor dat zij je zus meenemen naar de huisarts, deze kan eventueel een doorverwijzing geven.

Ik kan je nu al (uit ervaring) op een briefje meegeven, dat de situatie thuis meer en meer onhoudbaar gaat worden, en dat je zus zich alleen maar 'slechter" gaat gedragen. Dit levert spanningen op tussen jullie allemaal als gezinsleden, en dit verergerd de situatie ernstig.

En als je zus zich straks zo ernstig verstoord gaat gedragen (psychose bijvoorbeeld), de situatie echt onleefbaar wordt, en je ouders melden dat, kan ze wel degelijk opgenomen worden, zonder dat ze het zelf echt wil.

Kijk hier eens http://www.cokevanjou.nl/ (voor alle drugsverslavingen, niet alleen coke) dit is een steunpunt en kenniscentrum voor partners, familie en vrienden van verslaafden. Daar kan je ook online een vraag (zoals deze) bij een ervaringsdeskundige neerleggen, die je binnen 24 uur vrijblijvend advies geeft, en ik beveel het je van harte aan.

Jij van huis, is geen oplossing, en ook niet nodig. Je zus moet geholpen worden, en het liefst in een omgeving die daar voor bedoelt is.

Heel veel sterkte ermee!

 · Answer

het enige wat je zus mist en zo graag wilt is de liefde krijgen van jullie ouders. Ze zit zodanig vast opgesloten dat ze geen enkele emotionele bewegingsvrijheid voelt. Dit is de reden waarom ze is gaan vluchten in de drug. Dus dit speelde al van ver VOOR de drugs.
Wat jij nu wilt is precies ditzelfde. Jij stoot haar af en dit bevestigd de emoties die je zus ervaart.
Ipv de strijd met haar aangaan, zou je eens kunnen proberen om de liefde er te laten zijn. Je zult zien hoeveel dit kan veranderen.

Een kind en de daden van een kind is slechts een afspiegeling van de opvoeding. Niet voor niets is het kind een 'product' van de ouders.
Als een kind te lang geen liefde ervaart en teveel wordt veroordeelt, dan zoekt het een andere uitvlucht. In geval van jou zus dus de drugs. Maar die problemen waren er al van voor die tijd!!!

 · Answer

Ik denk ook dat jullie hulp moet zoeken, bijvoorbeeld via Bureau Jeugdzorg. Ook jij kan alleen met iemand erover gaan praten als dat je helpt. Als je het eng vindt om ergens alleen naartoe te gaan kun je bijvoorbeeld ook een keer bellen met Sensoor. Sterkte.

 · Answer

Ik begrijp heel goed dat jij je tekort gedaan voelt door je zus omdat zij de aandacht van jouw ouders in zijn geheel opeist en jou hierdoor opzij duwt. Ik zou je ouders gewoon vertellen dat jij je aan de kant geschoven voelt. Je kan niet verwachten dat hun hun dochter overleveren aan de leeuwen, je moeder heeft haar immers net als jou gedragen en gebaard en net als van jou blijft ze dus ook van je zus houden maar gezinstherapie lijkt mij hier inderdaad op zijn plaats. Je zus moet accepteren dat jullie met zijn tweeen zijn en dat ze geen enigskind is. Het is niet makkelijk van de drugs af te kicken, net als een rookverslaving. Afkicken kunnen je ouders haar niet verplichten omdat ze voor de wet volwassen is maar ik vind het wel goed dat je ouders de deur voor haar open houden. Dit geeft haar nog nog enigszins wat veiligheid en je ouders hebben nog controle over haar. Stel je voor dat je ouders doen wat jij wilt en haar het huis uit schoppen, dat zou de situatie alleen maar verergeren en gaat ze misschien dood door een overdosis omdat ze niet kan verkropppen  dat haar familie haar heeft laten stikken? Zou je dat op je geweten willen hebben?
Jij woont nog volledig thuis, hebt je ouders elke dag voor jezelf, je zus heeft hun maar enkele dagen voor zichzelf. Ik begrijp je woede tegenover je zus wel maar vertel je ouders dat als hun niets aan de situatie willen veranderen, geen hulp inschakelen of iets dergelijke dat jij dat maar gaat doen. Dit is voor jou ook geen leuk leven zo en dat moeten je ouders en je zus maar eens gaan begrijpen....jij bent er ook nog!!! Heel veel sterkte.

Moeilijke en persoonlijke vraag...

Antwoorden (5)

Weet jij het beter..?