Bepaalt een rechter de hoogte van de kinderalimentatie op basis van vaste richtlijnen of op basis van de pleidooien van advocaten?

Alimentatie wordt bepaald op grond van draagkracht en behoefte. De behoefte wordt inderdaad meestal bepaald met behulp van de behoeftetabellen op basis van NIBUD/CBS onderzoek naar wat mensen gemiddeld uitgeven aan hun kinderen. Als de behoefte aan alimentatie het enige twistpunt is, heb je geen advocaat nodig. De tabel staat in de link. Je moet wel de totale behoefte van de kinderen verdelen over de beide alimentatieplichtige ouders naar draagkracht. De draakracht kun je als leek niet berekenen. Daar heb je dus wel een advocaat voor nodig. Bij het berekenen van de draagkracht wordt rekening gehouden met alle noodzakelijke lasten. Daarover ontstaan vaak meningsverschillen die tot discussies leiden in de rechtszaal.

Toegevoegd na 10 uur:
Een naberekening is in beginsel niet mogelijk. Overigens lijkt het mij sterk dat je ex de 6 mille kan aantonen met bonnetjes. Als zij dit wel kan, is het maar de vraag of die kosten redelijk zijn en de behoefte beïnvloeden.

De behoefte van de kinderen wordt vastgesteld op het niveau ten tijde van de samenwoning. Deze kan niet meer dalen, nog wel stijgen als het inkomen van een van de ouders hoger wordt dan het gezamenlijke inkomen ten tijde van de samenwoning.

Het is beter om voor dit soort zaken een mediator in de arm te nemen. Er bestaan wel vast richtlijnen op basis waarvan de rechter de kinderalimentatie vaststelt.
Er wordt ook nog enigszins rekening gehouden met het materiele niveau waarop de kinderen gewend waren te leven.
De verzorgende ouder krijgt de kinderbijslag en de schooltoelage.

Allebei een advocaat leidt tot hoge advocatenkosten waar niemand bij gebaat is.

Kinderen zijn sowieso niet bij ruzie gebaat. Ouders hebben de gezamenlijke ouderlijke macht, dus ze moeten er samen uit komen.

Ouders moeten in gelijke mate voor de kinderen zorgen en helemaal geen alimentatie aan elkaar betalen. Een liefhebbende vader of moeder trekt er graag geld voor uit om de kinderen lekker in de kleding te steken.

Over advocaten : Die wakkeren de strijd alleen maar aan. Niet aan beginnen. Voor het geld dat die lui kosten, kun je 10 jaar lang kleren voor de kinderen kopen.

Overigens heb ik in mijn hele 49 jarige bestaan in totaal lang niet voor 6000 euro kleding gekocht.
6000 euro per jaar is 500 per maand !!
Dat kun je niet menen Dannis.

Als de scheiding nog niet is uitgesproken, dan hebben beide ex-partners natuurlijk al een advocaat (of mediator) om daar over te overleggen.
Is de scheiding al uitgesproken en wordt de hoogte van de alimentatie betwist, dan heb je inderdaad beiden een advocaat nodig om naar de rechter te gaan.
De rechter kijkt naar draagkracht (wat kun je betalen) en draaglast (wat heeft een kind nodig)
Uitgangspunt is, dat de kinderen op het niveau blijven zoals ze dat voor de scheiding gewend waren. Dus werd er voorheen veel kleding gekocht, dan blijft dat zo.
Voor de berekening van alimentatie zijn de zgn. Tremanormen ontwikkeld, een rekentabel waar alle rechters zich aan houden.

Voor meer informatie kun je de brontekst lezen, of zoeken op 'tremanormen'

Toegevoegd na 15 uur:
Naar aanleiding van de toevoeging aan de vraag:

Ik kan op internet zo snel niet vinden hoe lang terug er naberekend kan worden. Maar dat kan de advocaat wel vertellen.
Wat moeder met de alimentatie doet, is haar zaak. Er is geen rechter die kijkt of er wel voldoende kleding voor de kinderen gekocht wordt.

Jammer dat de kinderen er na de scheiding zo op achteruit zijn gegaan. Het zou mooi zijn als ze, in ieder geval financieel, geen last van de scheiding zouden hebben.