Waarom zou verplichte castratie niet doorgevoerd moeten worden?

Bij verstandelijk gehandicapten is er nooit sprake geweest van een discussie over castratie, maar wel over sterilisatie of verplicht gebruik van voorbehoedmiddelen.

Een argument tegen echte castratie is, dat het een verminking van het lichaam inhoudt.

Een argument tegen verplichte sterilisatie is, dat het ethisch gezien zo'n ingewikkeld onderwerp is dat het onmogelijk is om te bepalen onder welke omstandigheden het toegestaan zou moeten zijn. Wie bepaalt dat? Wie bepaalt wie zich wel en niet mag voortplanten? Op welke gronden zou je dat moeten vaststellen?

Voor religieuzen zou daar bij kunnen komen dat men vindt dat de mens zichzelf dan op de plaats van god stelt (zoals bij euthanasie en abortus).

In het verleden kwam het voor dat in Zuid-Amerikaanse landen indiaanse vrouwen stiekem gesteriliseerd werden als ze een keizersnee kregen. Dat vond men beter, want die kinderen hadden toch geen toekomst en er waren er al veel te veel van. Dat werd toen heel normaal gevonden. Anderzijds: ik ken een vrouw die een verslaafde baby heeft geadopteerd. De biologische moeder heeft daarna nog 4 verslaafde kinderen ter wereld gebracht en afgestaan. Deze twee voorbeelden belichten zo'n beetje beide kanten van de discussie.