wat is de functie van huilen bij kinderen die ook gewoon kunnen spreken?

Naast, wat al gezegd is, het huilen omdat de gevoelens nog niet verwoord kunnen worden, is het ook vaak janken/jammeren/gillen, omdat een kind zijn zin niet krijgt.
Even natuurlijk los van huilen, omdat het pijn heeft of verdrietig is.

Kinderen zijn van nature egocentrisch (dat bedoel ik niet negatief): de eigen "ik" is heel belangrijk. Het kind heeft nog niet geleerd (of is ermee bezig), dat hij/zij niet het middelpunt van de wereld is. Dat is een leerproces.
Als ouders daar niet goed, voor het kind goed, mee omgaan en na janken, schreeuwen, gillen etc. het kind zijn zin geven, dan leert het dus, dat zijn/haar gedrag effect heeft.
Dus: als ik dat gedrag vertoon, dan doen ze wat ik wil. En leer het dan nog maar es af: dat gaat echt niet zonder strijd, omdat het kind het zo is gewend.
Daarnaast is het in de opvoeding ook belangrijk, om je kind te leren te benoemen wat hij/zij wil en al op zo jong mogelijke leeftijd.
En natuurlijk moet een kind leren, om "nee" te aanvaarden. Ook op zo jong mogelijke leeftijd.
Ouders hebben het best zwaar ;-) Ze moeten consequent zijn, maar tegelijkertijd niet dwingend. Het leven moet wel leuk blijven natuurlijk.

N.a.v. je toevoeging: ik denk niet dat een kind dan verwend is.... integendeel!!! Een kind heeft grenzen nodig en als die niet worden aangereikt door de ouders/opvoeders, dan wordt het kind ook door de omgeving als vervelend beschouwd. Met allerlei mogelijke gevolgen in het latere leven. Maar dat is mijn mening ;-)