Hoe zorg je voor een goede omgangsreging van vader en zoon?

Welke rechten heeft de ongehuwde vader?
Om antwoord te geven op deze vraag dient eerst te worden gekeken naar de rechtspositie van gehuwde ouders, welke automatisch bij wet wordt geregeld in het burgerlijk wetboek, boek 1.
De rechtspositie van de ongehuwde moeder verschilt niet wezenlijk van die van de gehuwde moeder. Moeder van het kind is immers de vrouw uit wie het kind geboren is en daarbij is niet van belang of die vrouw al dan niet is gehuwd. Bovendien heeft deze moeder van rechtswege het gezag over haar kind. Indien de moeder van het kind niet is getrouwd, heeft het kind voor de wet niet automatisch een vader. Daarvoor zal het kind eerst moeten worden erkend, echter dient de moeder voor erkenning wel toestemming aan de vader te geven. Als de moeder die toestemming weigert, dan kan de vader vervangende toestemming aanvragen bij de rechtbank.
Trouwens, alleen met het erkennen van het kind, ben je er als ongehuwde vader nog niet.

Volgens de huidige wetgeving heeft zelfs het aangaan van een geregistreerd partnerschap geen afstammingsrechtelijke gevolgen. Dat betekent dat een kind dat tijdens een geregistreerd partnerschap wordt geboren niet van rechtswege een juridische vader heeft. De geregistreerde partner zal zijn kind dus nog gewoon moeten erkennen om voor de wet als vader van het kind te worden aangemerkt.
Bovendien oefent de moeder alleen het gezag over het kind uit, tenzij de geregistreerde partners een verzoek tot het gezamenlijk uitoefenen van het gezag hebben gedaan.

Mocht de ongehuwde vader een conflict hebben met de ex-partner over zijn kind dan dient hij via een jurist of advocaat of mediator, gespecialiseerd in familierecht, een omgangsregeling op te laten stellen of de rechter vragen om een zorgregeling of omgangsregeling , waarin het belang van het kind voorop staat.
Een derde (bijvoorbeeld de nieuwe vriend of vriendin) wordt niet betrokken bij de totstandkoming van de regeling.
Hoe zo’n regeling ook tot stand komt, beide ouders dienen zich er aan te houden waarbij steeds het welzijn van het kind het belangrijkste uitgangspunt is.

Toegevoegd na 49 minuten:
Een kind van 2–6 jaar is nog sterkt gericht op de verzorgende ouder. De peuter kan al wel laten blijken of het de komst van een bezoeker aangenaam vindt, maar wil liever niet weg uit zijn vertrouwde omgeving zonder de verzorgende ouder. De constante wisselingen van omgeving zonder de nabijheid van de verzorgende ouder kan voor het kind heel verwarrend zijn en is zeker niet in zijn belang.