Wat maakt een lach nou zo aanstekelijk?

Spiegelneuronen... Doordat je iemand anders hard ziet lachen krijg je in jezelf spontaan dezelfde neiging en als je die niet meer kunt onderdrukken schater jij dus net zo hard mee als die andere... Maar het komt door spiegelneuronen in de frontale kwab...

Het is ook deels afhankelijk van hoe de lach is. Bij sommige personen zul je eerder meelachen dan bij anderen. Afhankelijk van....? Daar ben ik benieuwd naar.

Zien lachen doet lachen, en beiden: zien lachen en horen lachen brengen een bepaalde emotie naar boven waardoor je mondhoeken automatisch een stukje omhoog gaan. En voila, je lacht al bijna mee!

Omdat het een èchte lach is die diep vanuit hunzelf komt.

Niks ergerlijker dan een 'neplach'.

Waarom het komt dat je als vanzelf mee gaat lachen dat weet ik niet, maar een echte schaterlach herken je meteen en doet jouwzelf ook automatisch meelachen.

Ikzelf rol nog steeds (ja echt, na alle herhalingen!) nog steeds regelmatig lachend van de bank om Friends. Soms komen mijn gezinsleden dan vanuit de keuken of van de wc om te kijken waarom ik zo moet lachen.

De grap is dan al lang voorbij maar alleen al het schaterlachen van mij kan dan aanstekelijk genoeg zijn om ons allemaal in no-time in een deuk te laten liggen :-)