Stel je voor: je gaat op bezoek bij mensen voor de eerste keer. Ze hebben gezegd dat ze een zoontje hebben. Bij binnenkomst zie je dat
het zoontje zwaar gehandicapt is. Zowel lichamelijk als geestelijk.
Vind jij dat de ouders je daarover eerst moeten inlichten?
Extra uitleg: deze situatie is niet echt te vergelijken met iemand die een hazenlip heeft, of iemand met een andere huidskleur. Dat zijn dingen die je doorgaans wel eens op straat ziet. Het gaat om een kind dat geen benen heeft, maar 1 arm, in een heel groot apparaat zit (soort vervoersmiddel en meer), kwijlt, geen enkel besef heeft en eigenlijk alleen maar 'is'. Hij kan wel geluid maken, maar daar blijft het ook bij. Bewegen kan hij alleen met zijn hoofd, en verder herkent hij waarschijnlijk niets en niemand (aldus de ouders).
Ik zeg zeker niet dat je je ervoor moet schamen. Ik vind ook niet dat je het in elke situatie moet doen.
Het zit alleen zo, ik moest vanwege mijn werk op bezoek bij deze mensen. Ze zeiden dat de hond (ik ben dierenarts, kwam voor de hond), niet meer wilde spelen met hun zoontje. Dat was alles.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik liever wel had geweten dat het om een speciale situatie ging, ik wist namelijk niet echt hoe te reageren, aangezien ik moest komen voor de oorzaak waarom de hond niet meer met het zoontje wilde 'spelen'.
Zoals ik al eerder zei: het gaat om een zwaar gehandicapt kind, zeer zwaar gehandicapt.
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.