Waarom doen mensen op straat soms alsof ze elkaar niet zien,zonder dat er ruzie of conflict is?

Omdat je bang bent dat die ander dan graag een uitgebreid praatje met je wil hebben, en je daar eigenlijk op dat moment geen tijd voor hebt.

Ik kom ook vaak bekenden tegen, en wel op zaterdag vlak voordat de winkels dicht gaan. En ik moet nog even naar die winkel en nog wat halen bij die andere winkel.
Dus ik heb haast.

Als ik bij me zelf te raden ga, dan is het meestal (als ik zoiets doe) geen zin of tijd. Soms, als je nog snel een boodschap moet doen, zo tegen sluitingstijd o.i.d. of soms weet je gewoon dat er flink over anderen geroddeld gaat worden, daar heb ik meestal ook geen zin in.
Maar normaal gesproken maak ik wel tijd voor buren, kennissen, vrienden en familieleden.

Of de mensen zijn zo in gedachten verzonken, dat ze de bekende echt even niet hebben opgemerkt.

Het is mij wel eens overkomen dat ik in de buurtsuper strak langs mijn buurman liep, maar dat ik het even niet door had. Pas toen de buurman me groette kwam ik weer terug op aarde en herkende hem. Ik was gewoon even niet helemaal bij de les.

Voor mijn buren, vrienden en kennissen maak ik graag tijd. En dan bedoel ik ook echt tijd. Dus even interesse tonen in wat ze te vertellen hebben.
Ik vind het dan best grof om iemand met een heel verhaal af te wimpelen omdat ik haast heb.
Als je haast hebt ben je ergens naartoe onderweg, je werk, of andere vrienden en kennissen. En het is ook best wel grof om daar weer te laat te komen omdat je te lang hebt staan praten.

Door net te doen of je ze niet ziet spaar je dus een beetje de kool en de geit zeg maar. Vooral als je bijna zeker weet dat er bij groeten een heel verhaal gaat volgen.

Vrienden van vrienden zeg ik gewoon gedag, want daar is de relatie niet dusdanig mee dat je elkaar veel te melden hebt.

Misschien omat ze niet helemaal zeker weten of je het wel echt bent, omdat ze dramatisch slecht zijn in het herkennen van gezichten. En dan niet hard 'Hee, hoe is 't!' willen roepen omdat ze dan afgaan als blijkt dat je toch geen bekende bent.

Ik moest laatst naar een begrafenis, eerst nog snel een boodschap doen, kom ik een tante tegen die ik in jaren niet gezien had, toch maar gauw voorbijgelopen want anders was ik te laat voor de begrafenis, dan is de keus, hoe vervelend ook, gauw wegwezen wat acheraf gezien wel heel jammer is.

Omdat ze niet weten wat te zeggen op het moment van elkaar te zien !

Bij vrienden en familie doe ik het niet.
Buren en kennissen wel eens dan heb ik er gewoon geen zin in. Geen behoefte om een gesprek met ze te wisselen.

Toegevoegd na 3 uur:
of om ook maar iets te zeggen.