Wordt de corrigerende tik nog gebruikt?
Ondanks dat het bij de wet verboden is. Deze vraag is na aanleiding van de predikant Gertjan Goldschmeding die deze dicussie weer aan het opladen is.
-
Vraag volgen
- Delen
-
-
Weet jij het antwoord?
Het beste antwoord
Zoals Cindy al aangaf is de discussie over de corrigerende of pedagogische een heftige discussie geweest op GV. Dat ik persoonlijk tegen die tik ben, kun je daar ook lezen. Deels komt dat door het feit dat ik te vaak heb gezien dat het voor veel mensen moeilijk is om de grens te trekken tussen deze vorm van slaan en het geven van een 'echte' tik. De bedoeling van de corrigerende tik is om het kind duidelijk te maken dat de grens echt bereikt is. Dit kan ook op een andere manier bijv. door het kind even bij de armen te pakken en duidelijk te zeggen wat het kind 'verkeerd' gedaan heeft. De tik wordt nog steeds gebruikt. Helaas niet alleen de corrigerende tik, maar ook de tik waarbij kinderen vaak bont en blauw geslagen zijn. Dit is ook de reden waarom de tik verboden is. Sommige ouders slaan vaak net te vaak en net te hard en schuiven dit dan op een 'pedagogische tik'. Door het slaan te verbieden bestaat er in ieder geval geen excuses meer om het kind te slaan en kunnen de ouders aangepakt worden. De pedagogische tik kan een duidelijke waarschuwing voor het kind zijn. Het uitdelen van deze tik valt niet te controleren, maar als via kinderdagverblijven, peuterspeelzalen, consultatiebureaus, scholen, buren etc. melding van het 'slaan' van kinderen gedaan wordt en dit is aantoonbaar dan kunnen ouders aangesproken worden op deze 'tik'. Het maakt dan niet uit of de tik pedagogisch bedoeld was of niet. Ook onder pedagogen staat deze tik erg ter discussie. Want een tik met als doel het kind op een korte krachtige manier duidelijkheid te geven, is te verkiezen boven een heleboel vormen van psychische mishandeling of andere straffen (opsluiten, morele chantage, omkopen, geen eten geven, etc.)
- Bronnen:
-
pedagogische werkervaring
Natuurlijk wordt die nog gebruikt. En waarom ook niet? Er zit een levensgroot verschil tussen een corrigerende/pedagogische tik en een mep (zoals in mishandeling). Een tik op de billen of vingers moet gewoon kunnen. En dan bedoel ik een zacht maar duidelijk tikje. Dus geen pijn achteraf, rode/blauwe plekken.. Gewoon dat het even duidelijk is voor het kind dat datgene wat hij/zij deed fout was. Ik ben absoluut tegen kindermishandeling!!!!! Laat dat even duidelijk zijn!! Toegevoegd na 57 seconden: Overigens voel ik hier weer een hoop minpunten en een heftige discussie opkomen... nav deze vraag http://www.goeievraag.nl/vraag/pedagogisch-tik.18192
Ik denk dat geen kranten leest en TV-kijkt? Deze man en zijn gelul zijn voortdurend onderwerp van gesprek. Plus allemaal enquetes onder de NL-bevolking met die vraag. Ja, helaas doet een klein gedeelte van de ouders dit nog.
ik tik mijn kind echt wel op zijn vingers of op zijn billen (zal vast veel zeer doen met die luie om ;-) ) ik ben er wel een voorstander van, 9/10 keer red ik het met een stemverheffing, maar als hij naar een hele hete oven loopt en ik roep en hij loopt gewoon door geef ik hem liever die tik dan een ritje beverwijk. ben het niet eens met de predikant, die zegt bliven slaan tot het foute gedrag ophoud, en dat valt bij mij weer onder zinloos geweld. er is nog nooit iets opgelost met losse handjes.
Ik heb die tik ook gebruikt, toen ze nog klein waren. Omdat peuters nou eenmaal niet altijd luisteren naar NEE vooral als de situatie gevaarlijk dreigt te worden. Je moet de dingen ook weer niet uit hun verband gaan rukken, en na het gebeuren met Savannah in 2004 meen ik, wordt er soms wel erg overdreven gereageerd.
Het is in het leven van mijn zoon één keer gebeurd dat hij een tik op z'n billen heeft gekregen en wel met een oude houten pollepel. O jee....wat een slechte moeder ben ik nu! Ik stond met dat ding toevallig in de soep te roeren en nee......... als ik toevallig met een hamer een spijker in de muur stand te rammen had ik die zeker niet gebruikt om mijn zoon een tik tegen zijn billen te geven. Op het moment haalde mijn zoontje mij het bloed onder mijn nagels vandaan en voor dat ik er erg in had kwam de pollepel tegen zijn in een luier omwikkelde billen. Bij die tik brak de pollepel in 2 delen en ik stond verschrikt met alleen nog het steeltje in mijn handen. Toen mijn zoontje mij zo met dat steeltje zag staan, kreeg hij spontaan de slappe lach.... Nu is het ventje 23 jaar, heeft een goede baan, houd ontzettend veel van zijn moeder, ga door het vuur voor zijn vrienden, is galant, behulpzaam en is niet bang voor pollepels. Ik denk, dat als een corrigerende " tik " die niet als gewoonte gebruikt wordt, dat dat helemaal geen kwaad kan. Vroeger heb ikzelf ook wel eens een tik van mijn moeder ontvangen. Ik ben nu 51 jaar, goed terecht gekomen en niet niet getraumatiseerd.
Mijn kind luisterd met 5 jr nog niet, dus gewoon op de gang of een tik op vingers of billen.
Stel zelf een vraag
Ben je op zoek naar het antwoord op die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?
