Hoe kan het dat mensen met Gille de la Tourette vaak voor vieze woorden kiezen?

Die hebben geen keuze in de tic die ze hebben.
Het is bijna niet te onderdrukken en proberen ze dit toch dan komt het er daarna nog veel heftiger uit.

Ik vermoed,dat het uit hun onderbewuste komt en daarin zitten de woorden die je normaliter in gezelschap niet gebruikt. Vaak zijn dat idd de "vieze"woorden.

Dit verschijnsel wordt 'coprolalie' genoemd. Waarschijnlijk is coprolalie erop gericht om een sociale reactie uit te lokken en de manier waarop is voor de patiënt zelf vaak nog pijnlijker dan voor de omgeving. Zo staat het althans bij onderstaande bron.

tp

Een goeie vraag, Naatje! Ik las zonet op een forum het verhaal van een jongen die vertelde dat hij 'rare' woorden ging gebruiken wanneer hij zich onrustig voelde en niet op zijn gemak was. Hij vergleek het met de hik. Je wilt het eigenlijk niet doen, maar onderdrukken lukt ook niet. Maar goed, dat verklaart allemaal waarom mensen met Gille de la tourette/Coprolalie dit doen. Het verklaard alleen nog niet waarom ze specifiek obsene woorden gebruiken. Het antwoord van Petergradisen komt misschien wel aardig in de buurt, het zou een verklaring kunnen zijn.Wanneer je je niet op je gemak voelt brengt dat misschien ook rare gedachten naar boven.

Voor zover ik heb begrepen is het probleem bij coprolalie (vieze woorde nzeggen, en dan zonder dat je er echt iets aan kunt doen) , dat de 'tic' of aandrang erachter niet zozeer uit de ontwikkelde, bewuste voorste hersenkwab komt, maar uit een primitiever deel van de hersenen /hersenstam. Ongeveer dezelfde plek waar we allemaal onze impulsieve 'k*t" en 'g*dverd*mme" en 'sh*t' plus het oernederlandse repertoire aan ernstige ziektes vandaan halen als we er om welke reden dan ook spontaan iets uitfloepen, bij pijn, schrik of emotie.

Wat precies deze en andere tics triggert weten we eigenlijk nog steeds niet, al zijn er gelukkig wel redelijk werkzame medicijnen inmiddels die het redelijk kunnen onderdrukken of verminderen.

Overigens bestaat van Gille de la Tourette wel een beetje vreemd beeld, niet geheel zonder de invloed van de media, en met name het optreden van Bart de Graaf enige jaren terug op BNN. Niet alleen heeft lang niet elke patiënt met Tourette last van 'onwillekeurig schelden', maar de mate en reikwijdte en creativiteit waarmee hij een heel arsenaal - meestal seksueel getinte - woorden spuwde, was ook in totaal andere vorm dan bij een patient die daadwerkelijk lijdt aan coprolalie. Dat beperkt zich echt tot 'primaire' scheld- en vloekwoorden, en het gros van Barts vocabulaire is daar niet bij.

Bekend is het voorbeeld van de nerveuze gastvrouw die aan de gast met de grote neus vraagt terwijl ze koffie serveert: "Wilt u melk en suiker in uw neus?"
Wat je sterk probeert te onderdrukken komt er onder spanning het eerste uit. Ik denk dat bij Touretters een zelfde mechanisme aan de orde is.