Vraag over leeftijdsverschil;--->

Ja, leeftijd speelt geen rol.

Toegevoegd na 2 minuten:
Maar eh... Mag 't ook stiefvader zijn? Past namelijk beter bij mij.

Houd de kinderen bij de ouders. Stiefmoeders en/of stiefvaders doen 'de kinderen' nooit goed.!
Na scheiden of het hertrouwen na weduwnaarschap doen de meeste ( zeker de nog niet volledige) 'kinderen' meer verdriet dan geluk.

Indien je 1 van je ouders nooit gekend heb, zal het misschien minder moeite koste de volgende relatie van de desbetreffende ouder te accepteren.

Dus nee;
Het woord -in wat voor verband dan ook- Moeder zal naar mijns inziens nooit prettig gehandteerd worden wanneer 'het kind' het \verlies/ van de Echte moeder nooit of niet goed heeft kunnen verwerken.

Tijd doet wonderen...

Technisch gezien misschien wel, maar ik betwijfel eerlijk gezegd of stiefmoeder een juridische titel is, en of je bijvoorbeeld het voogdijschap over die ' dochter' zou kunnen krijgen als ze nog thuis zou wonen. In de praktijk al zeer zeker niet denk ik. Ik denk dat je moet streven naar een soort van verstandhouding, wat niet mee zal vallen afhankelijk van de voorgeschiedenis. Eerlijk is eerlijk, als mijn vader met een griet van nog geen dertig zou trouwen......is stiefmoederschap wel het laatste waar ik me zorgen over zou maken.

Stiefmoeder is overigens een zeer beladen term die we al als heel klein kind negatief leren associëren. Het grappige is dat de sprookjes waarin de uiterst boosaardige stiefmoeders ten tonele worden gevoerd, (Sneeuwwitje, Assenpoester), aanvankelijk gewoon slechte en verdorven moeders waren. Met de opkomst van de rol en het belang van het gezin aan het begin van de vorige eeuw en zeker na de tweede wereldoorlog ('de hoeksteen van de samenleving' ) kregen moeders een soort ' goddelijke' onaantastbare status toebedeeld, en zijn die moeders vervangen door stiefmoeders, die blijkbaar wel ongeïnteresseerd, harteloos en gewelddadig mochten zijn. Ik denk dat dit sterk rolbevestigende patroon noch de moeders (die geen heiligen zijn) noch de stiefmoeders (die geen monsters zijn) veel goed doet, en het is feitelijk een wonder hoe sterk de zeggingskracht van een dergelijke mythe is en blijft.

Ja hoor, technisch gezien wel, en als je een opa trouwt wordt je (stief) oma en als je allemaal kinderen krijgt wordt het erg ingewikkeld, zie link

Ik kan me helemaal vinden in bovenstaande antwoorden, alleen: het gaat allemaal over 'tussen de oren'. Als er sprake is van trouwen (in gemeenschap) wordt die veel jongere dame wel DE erfgenaam, tenzij jij dan weer een kindsdeel gaat opeisen (met alle ellende). In ieder geval ben jij / zijn jullie sowieso wel 'de helft kwijt' aan deze vrouw en in beginsel alles. Dat is de wet.

Volgens mij alleen wanneer de dochter minderjarig is.
Heb trouwens een hekel aan het woord "stiefmoeder", komt zeker door de sprookjes.

Was zelf ook getrouwd met een 16 jaar oudere man (helaas is hij overleden) en zijn dochter is maar 9 jaar jonger.
Haar stiefmoeder was ik echt niet, maar zijn dochter van 10 behandelde ik wel alsof het mijn eigen dochter was.

Ze noemde me gewoon bij mijn naam, haar moeder ben ik niet, maar een stiefmoeder genoemd worden is nog erger!

Ik weet niet of stief ouderschap bij de wet geregeld is maar belangrijk lijkt mij dat je inschat hoe je je stiefouderschap zelf wilt invullen samen met je man en niet te vergeten de kinderen.
Technisch wat bedoel je daarmee?
Formeel in samenleving ben je stiefouder ongeacht je leeftijd en dat van de kinderen.