Wat was de invloed van het werk van Wassily Kandinsky?

Kandinsky is van grote invloed geweest op de ontwikkeling van de abstracte schilderkunst. Hij was, net als de meeste expressionisten, geïnteresseerd in het weergeven van gevoelens in zijn kunstwerken en op zoek naar ‘vibraties van de ziel’. Om dat te verkrijgen bedacht hij dat het van belang is dat het afgebeelde niet verwijst naar de geziene werkelijkheid. Daardoor verdween het afbeelden van herkenbare figuren langzaam maar zeker uit zijn werk.
In 1910 schilderde hij zijn eerste volledig abstracte, niet-figuratieve schilderij. Het was niet meer belangrijk ‘wat’ er op het schilderij stond afgebeeld, maar vooral ‘hoe’. Kleur en vorm kregen de prioriteit. Hij schreef een boek waaruit bleek dat hij ook schrijver en denker was: "Über das Geistige in der Kunst". Zowel op tijdgenoten van Kandinsky als op latere generaties kunstenaars had dit boek een grote invloed. In een jaar werd het drie keer herdrukt. Hij maakte zijn theorieën over de psychologische effecten van kleuren en klanken op de menselijke ziel ermee duidelijk.

Kandinsky inspireerde door zijn intrigerende experimentele stijl menig schilder. Zoals de Belg Pierre Alechinsky, in wiens werk je de geordende chaos van Kandinsky herkent. En de CoBrA-werken van Karel Appel, met het simplistisch lijnenspel. Verschillende kunstenaars die omstreeks 1945 geometrisch-abstract werk gingen maken lieten zich inspireren door de pogingen uit het begin van de twintigste eeuw om een absolute kunst te creëren met een zelfde schoonheidswaarde als muziek. Men greep vooral terug op Kandinsky. Vooral onder Haagse kunstenaars leken diens opvattingen grote weerklank gevonden te hebben.