Wat is de gedachte achter het geven van bruidsuikers?

Honing, en later suiker, hoorde bij de zoete liefde en daarom werd het als ingrediënt gebruikt. Al in de 17e eeuw schonk de bruid aan familie en vrienden kleine zakjes met suikergoed. Deze werden aan de gasten meegegeven, of verzonden na afloop van het huwelijksfeest.

Het strooien van bruidssuikers was een vast onderdeel van de huwelijksgebruiken op het Noord-Hollandse en Friese boerenland. De bruid strooide de suikers uit naar de juichende jeugd als zij langsreed in de sjees, samen met haar bruidegom.

Suiker was vroeger een offergave om voorspoed en geluk mee af te dwingen. Dat kwam in eerste instantie doordat het een luxegoed was. Suiker is de bezorger van voorspoed voor de gever ervan. Het werd daarom in de vorm van een lekkernij uitgedeeld.
Ook is het een verwachtingsvolle knipoog naar de vruchtbaarheid. Het volksgeloof wil dat het strooien van bruidssuikers een kinderrijk huwelijk helpt afsmeken.