Waar praten ze latijns?

Latijn werd vroeger in het Romeinse Rijk gesproken en nog lang was het de voertaal van wetenschappers, medici gebruiken nog vaak latijn (namen van ziekten staan altijd in het Latijn).

Latijn werd in de dagen van het Romeinse Rijk gesproken,en dat was nét zo'n belangrijke taal als Engels dat nú is:een wereldtaal.

Nu wordt Latijn slechts nog gebezigd tijdens kerkelijke liturgieën in de Rooms-Katolieke kerk.

Het wordt niet meer actief gesproken. Er zijn wel talen die afgeleid zijn. Bv Frans, Spaans, Italiaans.

Latijn wordt nu vooral nog in de wetenschap gebruikt: namen van ziektes, planten, dieren en dergelijke zijn in het Latijn zodat je in elke taal weet over welke ziekte of over welk dier je het hebt; daarnaast zijn er mensen die het bestuderen als taal op zich, in groepjes of individueel.

Op al je vragen hier is eigenlijk al antwoord gegeven, behalve op de laatste "...en is het moeilijk om te leren?".
Dat zal voor iedereen weer anders zijn, maar ik vind van wel. En wel daarom omdat het naamvallen heeft en talen met naamvallen vind ik altijd moeilijker te leren dan talen zonder naamvallen.

Alleen op het gymnasium tijdens de lessen latijn.
Er is geen enkel land waar deze taal (nog) wordt gesproken.
Het is trouwens latijn en niet latijns.

Latijn (zonder -s) werd gesproken in het Romeinse Rijk. Zeker tot de 19e eeuw was het de standaardtaal in de katholieke kerk. Dat is echter langzaam verdwenen, omdat religie steeds opener moest worden en mensen het wilden begrijpen.
Ook was Latijn lange tijd de spreektaal bij wetenschappelijke aangelegenheden. Hieruit stamt het feit dat veel wetenschappelijke termen nog steeds Latijns zijn.
(nu Latijns trouwens wel met een -s, aangezien het een bijvoeglijk naamwoord is)

Toegevoegd na 7 minuten:
Nu zie ik je tweede vraag: is het moeilijk te leren.
Ik doe zelf een gymnasiumopleiding, en ik kan je vertellen: het is best lastig. Het lastige ervan is dat het een heel ander taalsysteem is. Er is geen vaste zinsvolgorde, maar je weet wat het onderwerp en lijdend voorwerp is door naamvallen. Ook kan je zo zien welke bijvoeglijke naamwoorden bij de zelfstandige naamwoorden horen. Als je dat taalsysteem eenmaal door hebt, valt de moeilijkheidsgraad wel mee. Het is echter niet voor niets dat je alleen Latijn kan leren op het vwo.
Een voorbeeldzin:
De grote hond bijt de kleine man.
In het Nederlands is door de zinsvolgorde duidelijk dat 'de grote hond' onderwerp is en 'de kleine man' lijdend voorwerp. Ook is duidelijk dat 'groot' bij 'hond' hoort en 'kleine' bij 'man'. In het Latijn moet je hierbij kijken naar naamvallen. Als 'groot' en 'man' beiden in de 'onderwerpsnaamval' zouden staan, zou dus de grote man onderwerp zijn, terwijl man achteraan staat en groot voor hond staat.
Je leert trouwens op het gymnasium niet veel Latijn spreken: je leert alleen om het te vertalen. Er zijn wel officiële Nederlandse uitspraakregels, en die moet je ook wel weten, maar dat is niet de hoofdzaak. Je hoeft namelijk alleen maar Latijns-Nederlands te kunnen, en niet andersom. Dan wordt het namelijk echt heel ingewikkeld, omdat je dan vanuit het Nederlandse taalsysteem moet gaan vertalen naar het Latijnse taalsysteem.

Het is een dode taal, dus ze spreken hem nergens meer, maar vroeger was het een officiele taal.
En of het moeilijk te leren is: niet echt, want je moet nooit van nederlands naar latijn, dus op je examens krijg je altijd het latijnse woord. De grammatica is dan wel ietsje ingewikkelder

latijns spreken ze nergens, want dat bestaat niet.
latijn bestaat wel, maar ook dit wordt niet meer gesproken, omdat het een dode taal is.
ik heb het zelf op school en vind het inmiddels niet moeilijker dan mijn andere vakken, maar in het begin is het wel even wennen en behoorlijk lastig.

Vroeger spraken ze in het Romeinse rijk Latijn. Tegenwoordig gebruiken wij en de kerk het schrift nog steeds, maar er zijn een paar letters bijgekomen: k, w, j, x, y, z.