Waarom schreef je het Nederlandse "diamant" met een t en het Engelse "diamond" met een d?
Toegevoegd na 18 minuten:
Schreef=schrijf natuurlijk! Dom dom dom...
-
Vraag volgen
- Delen
-
-
Weet jij het antwoord?
Het beste antwoord
Het woord werd oorspronkelijk ook met een t geschreven. Het komt namelijk uit het Oud-Frans: diamant. Dat is afgeleid van het Latijn: de verbogen stam diamante van diamas. Dat gaat weer terug op het Griekse adamas, wat onbedwingbaar staal betekende. Hoe komt het dan dat de Engelsen het op een d laten eindigen? In het Oud-Engels was het diamaunt, en via diamaund werd het diamond. Maar voor de reden waarom de t een d werd kan ik helaas geen verklaring vinden.
Ha, die Colconbri; Om dezelfde reden dat je het in het Engels met een 'o' in de laatste lettergreep spelt en in het Nederlands met een 'a': het zijn nu eenmaal twee aparte talen met ieder hun eigen speliing.
zelfde als fish met een F en vis met een V. Geen idee waarom het in engels met een d is, maar in het nederlands is het met een t omdat diamanten makkelijkere uit te spreken is dan diamanden.
Om de doodeenvoudige reden, dat het Engels is en geen Nederlands. Beide talen verschillen nu eenmaal.
Stel zelf een vraag
Ben je op zoek naar het antwoord op die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?
Populaire vragen in deze categorie
