Waarom is een antwoord op een Engelse vraag bijv. ''No, I didn't go'' i.p.v ''No, I didn't went''?
V: ''Did you went to the cinema yesterday?''
A: ''Yes, I went'' of ''No, I didn't go''. Maar fout is: ''No, I didn't went''
Maar waarom? Ik weet dat de verleden tijd al in het woordje ''DIDn't'' zit, en het dan dus, blijkbaar, onnodig is om een volgend werkwoord ook in verleden tijd te zetten. De vraag gaat over een actie in de verleden tijd, dan moet je toch ook antwoorden met verleden tijd? Het hoofdwerkwoord is namelijk van het werkwoord ''to go'' i.p.v het hulpwerkwoord ''to do''; hoezo verandert het hww niet (bij een ontkenning), da's toch het belangrijkste werkwoordje van de zin?
Misschien kan een historicus voor de Engelse taal dit verklaren, waarom het in de loop van de tijd deze regel is veranderd en het uitgebreid kan verklaren?
-
Vraag volgen
- Delen
-
-
Weet jij het antwoord?
Als je het letterlijk naar het Nederlands schrijft, schrijf je: "ik deed niet gaan" en niet "ik deed niet ging". Na het werkwoord doen komt de infinitief (meen ik dat dat zo heet). Ik deed niet gaan, Ik deed niet eten. Heeft niets met historici te maken. Toegevoegd na 35 minuten: Min of meer vergelijkbaar gebruiken wij het werkwoord gaan. Ik ging niet wandelen / fietsen / eten, etc. En niet: ik ging niet wandelde / fietste / at. Toegevoegd na 46 minuten: Min of meer vergelijkbaar gebruiken wij het werkwoord zijn: Ik was gaan wandelen / eten. Hier werkt het zelfs dubbel.
Stel zelf een vraag
Ben je op zoek naar het antwoord op die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?
