Waar komt de gewoonte vandaan om aan een potlood te likken voordat je gaat schrijven, welk nut heeft dit?
dit n.a.v. de vraag over het niet mogen likken aan een stempotlood.
-
Vraag volgen
- Delen
-
-
Weet jij het antwoord?
Het beste antwoord
Die gewoonte hebben ze misschien hier vandaan. Mijn grootvader likte altijd aan zijn potlood (gewone potlood) voordat hij ermee begon te schrijven. Nieuwsgierig als ik was wilde ik natuurlijk weten waarom. Grootvader wist mij te vertellen dat dit een slechte gewoonte was dat hij overgehouden had aan het gebruik van anilinepotlood. Anilinepotlood is een potlood van vroeger waar je eerst aan moest likken voordat je ermee ging schrijven.
misschien deed men dit om de punt schoon te maken Toegevoegd na 54 seconden: wij moesten het vroger met een soort schuurpapiertje doen
De enige reden die ik kan bedenken is: een hard potlood bevat veel klei, en weinig grafiet. Hiermee krijg je dus een dunne streep. Door het potlood te bevochtigen, zou het component klei iets zacht kunnen worden, zodat een iets dikkere en dus beter leesbare streep ontstaan. Ik herinner me dat de melkboer vroeger ook altijd eerst aan het potlood likte, voordat hij het boekje invulde.(vroeger betaalde je per week). Een potlood bevat geen lood meer, na 1785 werd de klei/grafiet methode reeds gebruikt.
Een gewoonte. Dit komt oorspronkelijk uit de middeleeuwen, waar de monniken aan de punt van een ganzenveer likte om de veer meer inkt te laten opnemen. En gewoontes blijven bestaan.
Stel zelf een vraag
Ben je op zoek naar het antwoord op die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?
