Hoe zag India en de bevolking van India eruit voordat de kolonisatie kwam?

De vroegste vondsten van rotsbewerkingen in India dateren tot ongeveer 40.000 jaar geleden in het paleolithicum in Bhimbetaka in centraal India en op andere locaties. De oudste permanente nederzettingen in Zuid-Azië dateren van ongeveer 9000 jaar geleden. Deze lokale cultuur ontwikkelde zich in de Indusbeschaving (ook wel Sindhu-Sarasvatitraditie). Deze beschaving bereikte haar hoogtepunt tussen 2600 v.Chr. en 1900 v.Chr. en is tevens één van de oudste beschavingen.

Van ongeveer het jaar 300 tot het jaar 500 was een groot deel van hedendaags India onderdeel van het Gupta-rijk. India was in die tijd qua beschaving het verst gevorderde gebied op aarde. De Indiase cultuur oefende toen sterke invloed uit op geheel Zuidoost-Azië. Invallen van steppevolkeren uit Centraal-Azië leidden echter ca. 500 tot de instorting van het Gupta-rijk.

Hierna werd een groot rijk gesticht door de Chalukya in midden-India van ongeveer de jaren 500 tot 750. De islam werd kort na 700 geïntroduceerd in het noordwestelijk deel van het subcontinent, Sindh. Omstreeks 1200 begon de Islamitische verovering van geheel Noord-India. De verovering ging aanvankelijk gepaard met onderdrukking van het hindoegeloof, maar na verloop van tijd groeide er een zekere modus Vivendi tussen moslims en hindoes. Slechts in enkele gebieden bekeerde de meerderheid van de bevolking zich tot de islam.