vroeger werden kranen aangedreven met mankracht. de aandrijving bestond uit een grote ronde en platte "ton", gemaakt uit hout, waarin mensen liepen. die ronde begon dan te draaien, en die energie zette de kraan in beweging. een beetje het systeem van een draaiende ton, die je soms op speeltuinen ziet, maar het model was anders (meer het model van een houten wiel in een watermolen : rond en plat)
de kraankinderen zijn niet per definitie "kinderen", alhoewel de naam dat doet vermoeden. de job was in feite veel te zwaar voor kinderen. zeker als er zware lasten moesten worden getild door de kraan, moesten er volwassen lopers aan te pas komen. Deze volwassen lopers noemde men "kraankinderen".