Is dit goed genoeg beschreven (zie uitleg)?

Hey Youris...
Te wind trok naar=De wind trok maar
lichaam=gedaante
Ligen=liggen
Plost=Plots
verloor dacht dacht =een dacht teveel..

Ik zie wat onduidelijkheden en schrijffouten:
Te wind trok naar langzaam naar de draak?
Ik denk dat je hier DE wind bedoelt en dat het eerste NAAR weg moet.
Gouden en paarse lichtflitsen volgdeN (lichtflitsen is meervoud).
Todat: totdat.
Ligen: liggen.
Op de plek waar de draak net omhoog werd getild(hier een komma,) stond nu weer een lange blonde jongen.

Het is mij niet helemaal duidelijk of de blonde jongen Aragon is of iemand die naar het hele gedoe met de draak stond te kijken. Misschien dat dat uit de rest van het verhaal duidelijker is.

Plost: Plots.

Wat doen al die @'s ertussen?

Let erop dat je tegenwoordige tijd en verleden tijd niet door elkaar gebruikt. Daardoor is het erg vreemd om te lezen.

Ik vind het verder wel aardig omschreven. Alleen voor zo'n grote gebeurtenis als een draak die in een jongen veranderd zou ik toch meer tekst gebruiken. Dus nog gedetailleerdere omschrijvingen van wat er gebeurt.

Toegevoegd na 2 minuten:
Ik zie nu dat je nog iets hebt toegevoegd over de spelfouten. Die verbeteringen trek ik dus in. Volgende keer wel even op letten. Je bent toch heel serieus een boek aan het schrijven. Dan ook als je advies vraagt wel serieus daarmee omgaan natuurlijk en niet een of ander afgeraffeld stukje hier neer zetten.

Vermeld je GV trouwens in je dankbetuiging? ;-)

Ik zou ten eerste nog een goede controle doen voor de spelling, woordkeuze en zinsopbouw.
Ten tweede zou ik eens goed gaan nadenken over die gouden en paarse lichtflitsen (waarom juist die kleuren).
Ten derde kan je de volgende dingen nog veel uitvoeriger beschrijven:
- de windvlagen die de jongen optillen
- de emoties van de jongen bij deze hele gebeurtenis
- de transformatie van de jongen
- het uiterlijk van de jongen na de transformatie (bijvoorbeeld de sporen die achter zijn gebleven van zijn drakenvorm)

Opmerkingen in je tekst toegevoeg tussen de (* *)

een stormachtige wind laat de boomtoppen hevig schudden. Takjes breken en vallen met een plof (*takjes zijn klein, ploffen die echt neer???*) op het gras. Te (*De*) wind trok naar (*naar moet hier uit*)langzaam naar de draak, (*en*)tilde hem op. Gouden en paarse lichtflitsen volgde (*waar vandaan?*). In de wind werd het lichaam van de draak steeds kleiner todat (*totdat*) de lichtflitsen ophielden. De wind ging langzaam ligen9*liggen*). Op de plek waar de draak net omhoog werd getild stond nu weer een lange blonde jongen@. Aragon maakte aanstalte (*aanstalten*) om iets te zeggen (*maar? iets belette hem?*). @Plost (*Plots*)werd alles zwart voor zijn ogen. Voordat hij het bewustzijn verloor dacht dacht hij nog: ‘het is me gelukt’@

De zinnen mogen wat langer zijn. Je gebruikt veel korte zinnetjes, maak ze wat langer door er wat meer omschrijving/uitleg in te stoppen. Zoals bijvoorbeeld: Aragon maakte aanstalten om iets te zeggen.

Maak daar bijvoorbeeld van: Aragon maakte aanstalten om iets te zeggen, echter hield iets hem tegen, wat was dit vreemde gevoel?

Het geheel moet wat vloeiender worden, de zinnen zijn nu meer een soort opsomming van een gebeurtenis zonder dat het ene nu echt in het andere overgaat. Maak je niet te druk om iets te snel te willen vertellen maar besteed meer tijd aan de omgeving en het doen en laten van je personage. Hoe gaat het kleiner worden van de draak in zijn werking? Met horten of stoten, of krimpt hij simpelweg? Of zit er een hele transformatie aan vast... Genoeg te vertellen ;-)

Toegevoegd na 45 seconden:
Hmmz, ik heb zelfs nog een aantal taalfoutjes gemist ;-)

Toegevoegd na 2 minuten:
Ah ik zie je toevoeging nu ook, geen excuus nodig hoor. Maar ben het wel met Dounja eens dat je adviesvragen ook serieus moet nemen, en dus je stukjes na moet lopen. Ik snap natuurlijk wel dat je waarschijnlijk staat te trappelen om je verhaal uit je koppie op papier te krijgen ;-)

@een stormachtige wind liet de boomtoppen hevig schudden. Al snel lag het gras bezaaid met afgebroken takken. De wind trok langzaam richting de draak, tilde hem op. Gouden en paarse lichtflitsen volgden. De wind tilde de draak steeds hoger, zijn lichaam werd steeds kleiner totdat de lichtflitsen ophielden. De wind ging langzaam weer liggen. Op de plek waar de draak net omhoog werd getild stond nu weer een lange blonde jongen@. Aragon maakte aanstalten om iets te zeggen. @Plotseling werd alles zwart voor zijn ogen. Voordat hij het bewustzijn verloor dacht hij nog: ‘het is me gelukt’@

Een paar zinnetjes heb ik voor je aangepast.
Takjes zijn klein en vallen dus niet met een plof.
ik vraag me wel af wat je bedoelt met: stond nu weer een lange blonde jongen. Had deze jongen er al eerder gestaan, en was hij weer terug? Anders kun je het woordje "weer" uit deze zin weglaten, of vervangen door opeens.

De zinnen zijn te kort en te herhalend. Daar zou je wat aan kunnen doen. Het leest niet spannend op deze manier.

Het verhaaltje loopt niet lekker, het gaat te snel van het ene naar het andere, je moet altijd beginnen met een sfeeromschrijving en daarna de spanning langzaam opbouwen.

Het stormde die dag.
De boomtoppen kreunde in de krachtige wind
Takjes braken af en werden ver weggeblazen.
De draak keek om en leek angstig.
Een krachtige windvlaag tilde hem plotseling omhoog.
Verschrikt keek hij om zich heen.
Gouden en paarse lichtflitsen knetterde tussen de bomen door.
De draak leek te krimpen en te krimpen totdat het flitsen ophield.
De storm waaide de rook weg en daar stond ineens , een lange blonde jongen, die verbaast om zich heen keek.

Enz.