Heb je wel eens een boek gelezen waarvan je spontaan in de lach schoot tijdens het lezen?

Ja dat heb ik best vaak, maar ik kan niet zo een twee drie een boek noemen.

Ja hoor, meer dan eens overigens!

"Het Perfecte Cadeau" van Joep van Deutekom

Ik moest lachen met Beekman en Beekman.

Ja, dat gebeurt me wel eens..

Haruki Murakami- Norwegian Wood

Ik heb het o.a. met de Harry Potterboeken XD Hoe vaak ik ze ook al gelezen heb, ze blijven leuk.

Ja, een heleboel. Oa. de boeken over de tweeling Adriaan en Olivier (Leonhard Huizinga), Beekman en Beekman (Toon Kortooms), stukjes van Godfried Bomans, de eerste boeken van Kees van Kooten, etc. etc.
(Jeetje, 't is wel allemaal gedateerd werk, zie ik nu.)

De laatste waarvan ik me kan herinneren, waarbij ik regelmatig in de lach schoot was "De Broederschap" van 'John Chrisham'...

Aan de ene kant kon ik me echt voorstellen dat dit soort dingen daadwerkelijk gebeuren. Aan de andere kant was het een serieuze thriller met een soort humor, waar ik van hou...

Ja regelmatig, maar dat heb ik ook bij sommige antwoorden van Suniram.

Ja, dat is mij gebeurd bij het lezen van het boek "The Undutchables" van Colin White en Laurie Boucke.

Dit is een boek over de gewoonten van Nederlanders, die voor buitenlanders vaak heel eigenaardig zijn.

Er is zelfs een website over: http://www.theundutchables.com/

Verhalenbundels van Efraim Kishon (vooral die uit de jaren zestig).

Het hijgend hert en andere hoogstandjes (oorspronkelijke titel: Dierlijke passie en paring) door J.Sparks, vertaald door Midas Dekkers

De problemen waarvoor dieren met betrekking tot hun voortplanting gesteld worden en de uiteenlopende manieren waarop zij die het hoofd bieden, worden door de Britse bioloog en natuurfilmer John Sparks in een licht-ironische stijl en op uiterst toegankelijke wijze beschreven. Zijn boek (in 1977 voor het eerst in het Nederlands verschenen onder de titel "Dierlijke passie en paring") is op onnavolgbare wijze vertaald door Nederlands bekendste bioloog
Midas Dekkers. "Het hijgend hert en andere hoogstandjes" wordt verlevendigd door een aantal fraaie kleurenfoto's.
de oorspronkelijke uitgave heeft hilarisch tekeningen van Co Loerakker...

de boeken van Bob den Uyl, zijn schrijfstijl is ironisch en observerend, met als belangrijkste thema de zinloosheid en absurditeit van het bestaan. Zijn vroege werk bestaat vooral uit absurde verhalen. Later verschuift het zwaartepunt van zijn werk naar autobiografische verhalen, met name over zijn reizen (vaak per fiets) door de Nederland omringende landen.

vooral deze...
# Gods wegen zijn duister en zelden aangenaam (1975)
# De vliegende fiets (1976)
# Een zwervend bestaan (1978)
# Vreemde verschijnselen (1978)
# De bloedende trein (1980)

maar er zijn er nog een stuk of 20...

- Adriaan en Olivier van Leonard Huizinga.
- De avonden van Gerard Reve.

Ik lees heeeeel veel, maar hardop lachen gebeurt niet zo vaak. Wel heb ik 1x hard gelachen over een grap van de George & Fred Weasley (harry potter). Boek 4, 5 of 6 was het...Hmm, raar dat ik niet meer weet waar het over ging. Ik weet nog wel dat het op een linkerbladzijde stond, maar daar heb je ook niets aan ;) Dat van U-NO-POO als woordspeling op you-know-who (hp 6) moest ik ook wel heel erg om lachen, maar niet hardop (maar waarschijnlijk ga ik voor mensen die HP niet gelezen hebben iets te diep erop in).

Zo'n 5 keer heb ik inmiddels Beekman en Beekman van Toon Kortooms gelezen, waarbij ik diverse keren in de lach ben geschoten. Ook de epistels van Godfried Bomans
hebben mij zover weten te krijgen.

Zonder twijfel "Hitchhiker's Guide to the Galaxy" door Douglas Adams.

Ja, "Het Groot Duits Moppenboek".

Jammer dat ik het zo snel uit had.

Niet echt dat hoogstaande literatuur, maar om het boekje 'I always get my sin' moest ik toch wel lachen. Hierin staan (foute) Engelse uitspaken/zinnen van Nederlanders.

Voorbeeldje: 'I know how the fork sits precisly in the steel'.

Alle Adriaan en Olivier boeken van Leonard Huizinga: mijn dochter en ik lazen ze mekaar voor en kwamen vaak niet meer bij van het lachen! We gebruiken ook vaak allerlei uitspraken (en vooral scheldwoorden) uit die boeken. Niemand die dat dan snapt behalve wij 2, en da's dan alweer lachen!!!

Bomans, Piet Paaltjens, soms Harry Potter... en nogal wat oude gedichten :-)

Helaas nog steeds niet in het Nederlands vertaald, maar de boeken van Brian Thacker zijn echt hilaries, vooral zijn boek: "Rule no5: No sex on the bus" (over zijn jaren als reisleider) & "The Naked Man Festival" waarin hij allerlei bizarre festivals over de hele wereld bezoekt zijn fantastisch.

Ja, bij het boek het instituut van Vincent Bijlo.
Op pagina zestien staat een ontzettend grappig verhaal geschreven door de hoofdpersoon.

Het boek gaat over een blinde:
Tonnen papier heb ik sindsdien bestampt met punten. Ik schreef over het leven buiten de hekken van het instituut, het leven dat ik niet kende. Altijd waren het verhalen over tegendraadse jongetjes, die tegen iedereen 'lul' riepen en auto's van hun ouders sloopten en over tafels kotsten tijdens dure diners.

komt ie:

Gerd de Lien zijn vader had een nieuwe auto gekocht. Het was een reno. Gerd ging erin zitten en startte. pfffplmmm-plmmm rangkletterkebemmm deed de reno en hij reed de auto van oom sjoerd in de poeier. Godverdomme riep zijn vader lul en hij sloeg Gerd pats op zijn rug. Gerd moest heel hard huilen maar sloeg wel terug waardoor zijn vader zijn bril brak en kotste des avonds over tafel in de Hoefslag waar ze eend moesten eten met iemand van de modeshow.

Het slaat nergens op, maar het is wel grappig.

Ik lig altijd in een deuk om de boeken van Terry Prachett. Als je van fantasy en humor houdt is dat een echte aanrader.

Joe Speedboot door Tommy Wieringa

Redelijk vaak. Volgens mij bij boeken van Carry Slee, maar ook bij Jan Jans en de Kinderen kan ik flink lachen.

Krijg nou Tieten van Claudia de Breij