Waarom worden schilderijen van Rothko beschouwd als kunst met een grote K ?

Omdat hij alle grote kunststromingen doorgemaakt heeft. Van Expressionisme tot surrealisme en vanaf 1947 het totaal abstractisme met nadruk op kleur. Het feit dat één van zijn grote inspiratiebronnen Henri Matiise zegt veel over zijn kleurpalet. Nu zijn tragische zelfmoord heeft hem ook tot een icoon verheven.

Dat voel je als je aandachtig op afstand naar zijn werk kijkt.
Hij laat alle details weg en geeft alleen de essentie weer.
Ik heb hem leren waarderen door met bijna toegeknepen ogen naar een "gewoon"schilderij te kijken, en toen zag ik het: Rothko!

Op het eerste gezicht lijken de werken van Mark Rothko wellicht op saaie, eentonige kleurvlakken. Zeker op reproducties blijft er van zijn schilderijen vaak niet meer dan een paar gekleurde streepjes over. Daarmee wordt zijn werk echter tekort gedaan. Wie de tijd neemt en er aandacht voor heeft, zal zien dat er veel meer achter een Rothko schuilgaat en begrijpen waarom het als kunstw ordt beschouwd.

Rothko wilde met zijn werk primaire emoties bij de beschouwer oproepen, die geheel los stonden van de rationele werkelijkheid. Het ging hem niet zozeer om het verstandelijke, maar om de oergevoelens van de mens. Daarin lag het 'ware' besloten. Rothko wilde dit met zijn werk oproepen.

Om dit te bewerkstelligen, schilderde hij grote kleurvlakken, waarvan pas van dichtbij is te zien dat ze uit een eindeloze hoeveelheid lagen zijn opgebouwd. Dit wordt ook wel 'colourfield painting' genoemd.
Om de beschouwer op weg te helpen zijn de doeken meestal inmens groot, zodat het heel gezichtsveld ermee wordt gevuld.

Een ieder die voor Rothko's werk gaat staan en zichzelf weet te 'verliezen' in deze vlakken, zal de primaire emotie ervaren waar de kunstenaar op doelde.