Hersenonderzoek heeft aangetoond dat bij (bepaalde) mensen met zo'n stoornis naar menselijke gezichten kijken als of het voorwerpen zijn.
Zou dit een mogelijke verklaring zijn? Of zou het met het abstractievermogen te maken hebben? Volgens mij moeten er ook bepaalde leerprocessen vooraf gaan om sociale emoties te kunnen herkennen.
Ben je op zoek naar het antwoord op die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?