Hoe geven ze in het ziekenhuis een zetpil?

Waarom de linkerzij en niet de rechter?

Een spuitje met een middeltje om rustig van te worden,

@Amadea: dat heeft te maken met de ligging van de endeldarm. Als je op je linkerzij ligt, gaat het inbrengen gemakkelijker omdat je dan bijna automatisch in de goede richting duwt. Op de rechterzij kán ook wel hoor, maar links heeft de voorkeur. Het kan trouwens ook staand terwijl je voorover buigt, wijdbeens zittend op de toiletpot, in knie-elleboog houding op een bed/tafel of liggend op je rug met je benen een beetje wijd. @Nicole: maar wat bedoel je dan met 'tussen je billen'? Bedoel je dan niet IN de bil? (Is alsnog vrij ongebruikelijk voor premedicatie trouwens, maar goed.)

Ja sorry ik was niet helemaal duidelijk, maar een spuitje met premedicatie en dat wordt dan via de anus ingespoten

Ook mag ik het niet zelf doen, maar doet een verpleegkundige dit. Moet ik ook aangeven dat ik me schaam? Misschien kunnen ze er dan rekening mee houden... (ben heel preuts)

Bedoel je een rectiole? Dus een kleine hoeveelheid medicatie in vloeibare vorm via de anus? Dat is vergelijkbaar met een zetpil, alleen kan ik me voorstellen dat ze je dit niet zelf laten doen als je er geen ervaring mee hebt. Maar ik moet wel zeggen dat deze toedieningswijze erg ongebruikelijk is bij een tienermeisje dat gewoon bij bewustzijn is. Over het algemeen wordt premedicatie gewoon oraal gegeven met een klein slokje water, of via het infuus. Bij kleine kinderen die geen pil of drankje kunnen innemen is dat anders, maar júist omdat artsen en verpleegkundigen heel goed snappen dat een 16-jarige liever niet met de billen bloot wil als dit vermeden kan worden, wordt deze toedieningswijze niet veel gebruikt in deze setting. Als je om de één of andere reden zelfs geen slokje water mag nemen vantevoren en ze gewend zijn om pas kort voor de OK een infuus in te brengen, zijn er ook nog enkele (lang niet alle!) middelen die via het wangslijmvlies toegediend worden bijvoorbeeld. Als je je hier druk over maakt, zou je daarom eens kunnen vragen of er geen alternatief mogelijk is. Premedicatie in de vorm van een rustgevend middel is in principe optioneel, maar als je snel zenuwachtig of angstig bent is het wel aan te raden. Maar zoals gezegd zijn er andere toedieningsmethoden denkbaar. Vraag daar gerust naar. Als dit echt het beste alternatief is in jouw specifieke geval, kunnen ze je dat prima uitleggen. En ja: als je het eng vindt, vervelend vindt of gênant, zeg dit dan gerust. Dan kunnen ze daar rekening mee houden. De manier waarop iemand je benadert kan een enorm verschil maken in zo'n geval.

De meeste verpleegkundigen houden er wel rekening mee dat je je kunt generen, maar het is echt ZO volslagen onnodig. Die zien zoveel soorten, maten en vormen billen op een dag, dat ze er echt geen seconde van op zullen kijken hoor.
Maar ze kunnen natuurlijk GEEN verpleegkundige handelingen achterwege laten omdat jij je er ongemakkelijk bij voelt. Wat gebeuren moet , moet gebeuren. Patiënt zijn moet je , helaas, ook leren. Wees maar blij dat je niet in Duitsland in het ziekenhuis ligt ; daar hebben ze om hygienische redenen (die mij ontgaan) geen gordijnen om de bedden, en zetten ze je rustig midden in de zaal op de postoel (!) . Als je geluk hebt kunnen de andere patiënten dan even de kamer verlaten of de andere kant op kijken, maar anders zit je mooi letterlijk te kakken. Brrr...

@lies12, ik ben vandaag weer naar het ziekenhuis geweest en helaas is er geen alternatief. Dus ik zal er aan moeten geloven. Na de operatie krijg ik helaas ook een zetpil, omdat ik dan niet goed kan slikken & omdat ze zeggen dat dat beter is dan een pilletje oraal. Ook denk ik dat mijn moeder de hele tijd naast mijn bed staat. Dat vind ik juist vervelend. Dat de zuster mij ziet en het doet is tot daaraantoe, want die zie ik daarna niet meer. Maar als mijn moeder staat toe te kijken vind ik wel heel génant.

Je moeder mag je zeker vragen of ze weg wil gaan. Sterker nog, vanaf dat mijn kinderen een jaar of elf, twaalf waren vroeg IK ze of ze wouden dat ik bleef of niet. Niks mis mee.
Een meisje van 16 heeft zéker recht op haar privacy, en al heb je die kont honderd keer verschoond, op die leeftijd heb je als moeder afstand te bewaren. Gewoon met je moeder bespreken ; ze is ook zestien geweest en zal dat heel goed kunnen begrijpen. "Mamma, zou je het heel erg vinden om op de gang te wachten als ze met me bezig zijn, want ik vind het best wel ongemakkelijk eigenlijk". Rare moeder die dat niet respecteert.

Het gebruik van zetpillen rondom een operatie is heel gebruikelijk. Van rectioles niet, maar ik weet nog steeds niet of je dat nu bedoelt of niet. En ja, natúúrlijk moet je het je moeder gewoon vertellen dat je liever hebt dat ze even afstand neemt. Wat Marleen al zegt; dat begrijpt ze heus. Nu zijn er wel moeders die zo'n vraag in eerste instantie niet leuk vinden, omdat ze het liefst juist op zulke momenten dicht bij hun kind blijven. Maar jij bent volwassen aan het worden, en het is volstrekt normaal dat je op jouw leeftijd bij sommige dingen juist je moeder níet in de buurt wilt hebben. Ze zal er dus gewoon aan moeten wennen. Loslaten moet je óók leren namelijk. Net als patiënt zijn. En ja, ook daarin heeft Marleen gelijk: als er geen alternatieven zijn, heb je weinig keus dan het gewoon te accepteren. Nu kan ik wel zeggen dat het went - ik heb zelf dagelijks hulp nodig bij de persoonlijke verzorging en meer, dus ben echt elke schaamte voorbij wat dat betreft - maar ik heb om me heen ook wel gemerkt dat de één daar nu eenmaal gemakkelijker overheen stapt dan de ander. En - eerlijk is eerlijk - ik was voorin de twintig toen ik voor het eerst hulp nodig had bij dat soort dingen, en dat is wezenlijk anders dan zestien. Ik zou zeggen: vraag - als je dat prettiger vindt - zoveel mogelijk of je dingen zélf mag doen en geef je over aan die dingen waarbij dat niet kan. Bespreek dan wél wat je fijn vindt rondom zo'n handeling en wat jouw zenuwen of gêne vermindert. Of dat nu is dat ze je stap voor stap vertellen wat ze precies gaan doen of dat is dat je moeder even op de gang wacht: jij bent de patiënt dus jij mag bepalen.

@lies12, in het boekje dat ik heb gekregen staat. Een spuitje met een soort van water. Ik denk dat dat dan een rectiole is.