wat kan ik tegen de frustratie en machteloosheid doen?

Het probleem ligt niet bij jou, maar bij de pestkoppen. Jij moet je dus zeker geen ''kanjertraining'' en dergelijke onzin dingen aan laten praten.

Wat ik in jouw situtie zou doen is zelf e ouders van de pestkoppen opbellen en ze vertellen dat je met rust gelaten wilt worden door die kinderen van ze.
Maar het effect zal in elke situatie verschillend zijn.

Als het echt serieus is en ze zijn ook gewelddadig dan kun je er ook voor kiezen naar de politie te stappen.

Het vernietigen van eigendommen of mishandeling is gewoon strafbaar bij de wet. Een bekende van mij werd eens midden in zijn gezicht geslagen op school en die is gewoon naar derechter gestapt. Alle kosten voor de geweldpleger.

Speel het gewoon hard, want jij wilt gewoon met rust gelaten worden. Dat kán niet teveel gevraagd zijn.

Machteloosheid moet je dus zeker niet accepteren, maar krijg grip op de situatie.

Frustratie is lastig te verwerken. Agressieve muziek wil bij mij nog weleens helpen maar dat is echt een oplossing natuurlijk.

Luister eens naar Five Finger Death Punch - ''The Way of the Fist'', lekker hard of ''Far From Home'', als je je wat droeviger voelt.

Toegevoegd na 2 minuten:
Niet* echt een oplossing (moet het zijn in de derde regel van onderen.)

Sorry voor de spelfouten, de batterij van mijn toetsenbord is bijna op.

Hey meis,

Ik kan me jouw frustratie en gevoel van machteloosheid heel goed voorstellen. Vind dat je het ook heel goed kan verwoorden.

Je hebt een hele duidelijke hulpvraag en nog word je niet geholpen. Daar kan ik met mijn pet niet bij. Dit is niet jouw schuld, want jij doet er blijkbaar zelf al veel aan.

Dat je de pestkop een klap hebt gegeven is goed van je. Zo laat je zien dat je niet over je heen laat lopen.

Ik zelf ben in de 1e en een gedeelte van de 2e ook ernstig gepesten en hier heb ik jaren later nog last van gehad. Dat geeft wel aan hoeveel het met je kan doen.

Je gaf in je toelichting aan dat je je heel vaak machteloos voelt. Dat betekend dat je het gevoel hebt dat je de controle helemaal kwijt bent. Ik kan me voorstellen dat als het pest eens helemaal ophoudt, je dit gevoel ook vrijwel helemaal kwijt zal raken. Dus is jouw taak om te zorgen dat ze stoppen met pesten. Ik ben -zoals ik al zei- in de 1e en tot halverwege de 2e gepest. Ik heb toen officieel vrij gekregen van de leerplicht, omdat ik er emotioneel heel zwaar aan toe was en ben toen naar een andere school gegaan. Omdat ik nog heel kwetsbaar was, werd ik in het begin weer gepest. Gelukkig kon ik dit stoppen. Ik zal je uitleggen wat voor invloed ik er zelf op heb kunnen uitoefenen:
[1] Een grote bek tegen de pesters terughebben.
[2] Laat je zwakke kanten niet zien aan de pesters. Zij zullen dit zeker tegen je gebruiken. Emoties laat je zien aan de mensen die je vertrouwt en die het beste met je voorhebben, niet aan die 'etterbakken'. Even HEEL hard op je tanden bijten (ik weet hoe moeilijk dit is).
[3] Mocht je naar een andere school willen gaan (nieuwe start), dan moet je ALTIJD je mentor inschakelen, want doorgaans worden pesters WEL goed aangepakt hoor.
[4] Ik heb zelf wel een cursus gevolgd, waar ik leerde beter voor mezelf op te komen. Dit heeft mij wel goed gedaan. Jou zou ik willen aanraden om op een vechtsport te gaan. Naast dat je allemaal zelfverdedigingstrucs leert, kan je ook al je agressie en frustratie kwijt (en jij vroeg ook hoe je van je frustratie afkwam).
[5] Het pesten doet heet veel met je. Aan je bericht te lezen heb je het moeilijker dan een jonge meid van jouw leeftijd het zou moeten hebben. Zorg dat er ook veel positiviteit in je leven is en dat je leven zich niet alleen op school afspeelt. Ga bijvoorbeeld op een sportclub, een hobbyclub en leer daar leuke mensen kennen.

Veel succes meid!
ImaginaryGirl

WAT ER MET MIJ GEBEURD IS:
Ik weet wat je meegemaakt hebt, want ik ben ook vanaf de kleuterschool t/m mijn 12e heel erg en elke dag gepest.
Mijn fiets werd gesloopt, ik werd op de grond gegooid enz enz...

Als ik erop terugkijk, denk ik maar 1 ding, en dat was: had ik maar thuis gebleven, en gewoon op een andere manier gaan leren.

Kortom, ik heb er een trauma aan over gehouden en ik was bang voor mensen toen ik klaar was op die school.
Ik vertrouwde niemand meer.

Dit kan ook met jouw gebeuren.
Je kan er op veel latere leeftijd tot je 40e nog steeds last van blijven houden!!
Het is dus echt maar dan ook echt tijd om je niet meer machteloos te voelen, maar om grote stappen voor jezelf te zetten. Blijf thuis en stuur de leerplicht ambtenaar een brief dat je word gepest en schrijf er ook bij dat de leerkrachten er niks tegen doen.
Vraag je ontheffing mag voor de leerplicht, of een alternatief aangeboden kan krijgen.
Tijdens zo'n ontheffing kan je bijvoorbeeld gaan werken aan jezelf.
Werken aan jezelf verzekerdheid is op dit moment vind ik belangrijker dan school.
Op zo'n manier heeft je hele schoolperiode gewoon geen zin, en het is zonde om je hele leven hierdoor schade op te laten lopen.
Bovendien, zo'n persoon waarmee je kan praten op school heb ik toen ook gehad.
Dit is inderdaad compleet ZINLOOS!

FRUSTRATIE
Van de frustratie kom je niet zo 1 2 3 af...dan zal moeten zakken.
Je kan er wel voor zorgen om je meer te uiten.
Dit kan je doen door brutaler te zijn, maar ook op het gebied van je hobby's.
Schilderen of muziek maken, of andere dingen maken kan ook heel veel met je doen.
Maarja, zoals je schreef: je schreef al alles van je af.

EN NU?
Pesten gaan NOOIT zomaar over omdat je ouder word.
Zelfs als je later werk gaat zoeken zal je alsnog gepest blijven worden op je werk.
Het is zaak aan jezelf te gaan werken.
Vaak zit het probleem in zelfverzekerd zijn.
Als je dat niet bent, ben je heel erg kwetsbaar, en pesten ze je heel snel.
Probeer een cursus te zoeken om steviger in je schoenen te gaan staan.
Verder kan het zijn dat je net als mij last hebt gekregen van een soort trauma, dat je bang bent voor iedereen.
Ik heb dat trauma heel goed kunnen verwerken door middel van EMDR therapie.
Hier kan je bij je huisarts een doorverwijzing voor vragen.
Bijna iedereen kan deze therapie aangaan, en bij 9 op de 10 mensen heeft het een goed effect.

Succes ermee, het is niet makkelijk om dit op te lossen.
Maar ik hoop dat je stappen DURFT te nemen.

Hi Margrietje,

Laat wat je geschreven hebt eens lezen aan je mentor en/of docenten die je vertrouwt en/of directeur van de school/ je ouders etc. Je schrijft helder en met een duidelijke hulpvraag, daar kunnen mensen niet omheen.

Het afgelopen seizoen is er een programma 'Pesten' op RTL geweest. Dit kun je kijken bij uitzending gemist. Mogelijk geeft dit inzichten.

Voor wat betreft je schrijverstalent, ga op zoek naar korte verhalen wedstijden (van tijdschriften zoals libelle) en doe hier aan mee.

Sterkte!

Vraag1 t/m 3; bij jezelf zoeken. Een soort rust en vertrouwen opbouwen. Je eigen beste vriend worden. Van je hobby je beroep proberen te maken. En je realiseren dat als je jong bent t tropen jaren zijn in welke je al kanten nog op kunt in t leven. Uieindelijk zit je bugerlijk op de bank te genieten vd goede bouwstenen die jezelf in geinvesteerd c.q gegund hebt 'omdat je t waard bent'. Schrijven is al top. Lees t soms ook terug dat je weet dat je alweer n babystep verder bent. T leven is nou eenmaal van 1x naar voren en 2x terug. Suc6!

Het probleem met pesten is dat mensen vaak het verschil niet zien tussen plagen (dat heel normaal is) en pesten.
In elke groep (of dat nou een klas is, een gezin, of een kantoor) wordt geplaagd. A plaagt B, morgen plaagt C D, en de dag erna plaagt D A. Niemand is continu de pineut.
Geplaagd worden is soms weleens vervelend, maar ach, er valt mee te leven.
Pesten is iets heel anders. Pesten is als één persoon continu het mikpunt is. Pesten ondermijnt je zelfvertrouwen. Daardoor kan het pesten nog erger worden. Want hoe gek het ook klinkt: dat je gepest wordt, ligt deels ook aan jou. Dat betekent _niet_ dat het jouw schuld is. Dat betekent _niet_ dat die pesters hun gang mogen gaan.
Maar het betekent wèl dat jij zelf ook iets kunt doen. Voorwaarde daarvoor is dat je ook echt iets doet: jij moet iets aan je gedrag veranderen, de knop in jezelf omzetten.
En dan kun je zeggen dat je geen gesprekken of trainingen wilt, maar toch zijn dat hele goeie manieren om het te doen.
Ik werd als kind geplaagd. Ik deed net of dat me niets kon schelen, en het plagen veranderde in pesten. Zelfs zodanig dat een leraar me ging pesten, dus hop, mijn ma zette me op een andere school. Waar het pesten onmiddellijk doorging, omdat ik inmiddels iets uitstraalde dat mensen gelijk doorhadden - zoals een kudde hyena's een gewond dier ruikt en erop af gaat.
Ik sloot me steeds meer in mezelf op, werd depressief, en uiteindelijk werd ik op m'n 16e opgenomen in een inrichting.
Het hele verhaal uitleggen is te lang voor hier, maar ik ontdekte daar: als ik mensen liet zien dat ik verdriet had, dan kwamen ze ineens aanlopen: 'Wat is er? wil je erover praten? Ik zet even thee voor je'. Ook de mensen met wie ik steeds heibel had. Dat werkte dus veel beter dan altijd maar doen of ze mij niet konden raken.

Ik denk dat je er van binnen al erg mee bezig bent, dat je daarom ook die mep hebt uitgedeeld en dat daarom ook die frustratie je nu extra dwars zit.
Dit is natuurlijk heel kort uitgelegd, en bij jou kan het heel anders zijn, maar misschien is het toch slim om hulp te aanvaarden als extra zetje voor jezelf, en niet af te wachten tot een leraar die je kennelijk niet kan helpen dat ineens op magische wijze wel kan.

Ik heb geen goede herinneringen aan m'n schooltijd, maar daarna is het toch goedgekomen met me.
Dat laatste wens ik jou ook toe!

sla er een keer flink op los, ga aan zelfverdediging doen en weet dat jij hierin kunt groeien en de bullies niet. nog niet....