Wat is je ervaring met de hulpverlening nadat geconstateerd werd dat je schizofreen/ schizoaffectief manisch /depressief/ borderline bent?

Ik heb diverse "stoornissen"
Mijn mening is (in mijn geval) dat je er nooit helemaal van geneest. Het blijft een deel van jezelf, je leert er mee omgaan en met het leren omgaan heb ik veel gehad aan mijn hulpverleners.
Zij hebben mij doen inzien wat het inhield om met zo'n "stoornis" te leven en me geholpen het in te passen in het dagelijkse leven.
Daarbij hebben ze ook geholpen met het gedeeltelijk verwerken van de oorzaken.
Hoewel ze wel gezegd hebben dat ik genezen ben.

Mijn ervaring is dus heel goed, ze weten echt wel wat ze doen en hoe ze er mee om moeten gaan. Maar het meeste werk zal je toch zelf moeten doen.

Nee ik ben geen slachtoffer met alle genoemde klachten.
Maar ik heb het wel van heel dichtbij mee te maken gehad.
Het allergrootste probleem in het onbegrip in je omgeving.
Dat maakt je moedeloos en opstandig en dat kan weer een oorzaak zijn/worden van een volgende aanval/probleem.
De omgeving, zelfs de hulpverleners kunnen zich vaak niet voorstellen wat je meemaakt en voelt.
Maar zonder deze hulp kom je hier nooit zelf alleen uit!
Ook als je genezen bent, zover dat mogelijk is, dan nog zal het altijd een onderdeel van je leven blijven.
Maar je kunt het een plekje leren geven in je leven en het hoeft je leven niet meer langer te bepalen, jij bepaalt zelf nu het leven terwijl je om leert gaan met je probleem.
Probeer weer de kapitein op de boot te worden en bepaal zelf je koers.
Ik wens je een goede vaart.