Hoe komt het dat je soms spraak gebrek hebt?

Het klinkt als een soort variant van afasie. Dat kan zomaar komen, of - zoals bij mij - een gevolg zijn van een eerder hersenletsel.
Mijn geval: op m'n 18e een hersenkneuzing bij een auto-ongeluk, en vanaf een jaar later ineens soms zomaar woorden kwijt , vooral als ik moe ben. Of ik noem dingen bij de verkeerde term ('wil je een koekje' wordt dan bijvoorbeeld 'wil je een goudvis' en ik hoor het zelf niet eens).
Als ik opschrijf wat ik bedoel, gaat het wel goed.

Maar haspelen met woorden of haperen, zeker als je moe bent of niet meer geconcentreerd, kan ook gewoon 'zomaar' zijn.
Probeer eens of je het woord wel goed kunt opschrijven, en of het wel goed gaat als je het dan voorleest, of als je het een paar keer herhaalt.

Dat heb ik ook wel eens. Met name als ik vermoeid ben, of als ik me niet helemaal zeker voel, die dag.

Komt ook voor bij jongeren tussen de (pak weg) 11 en 17. Het is dan een onderdeel van het puberen.

Omdat op dat moment of je energie op is of omdat je hersens druk bezig zijn met iets anders(kan onbewust)

Ik heb het wel eens als ik kwaad ben op mijn kinderen en een serieuze preek af wil steken. Dan ben ik blijkbaar zó geïrriteerd dat ik over m'n eigen woorden struikel, en zeg dan maar expres 'bwlewbleweblwe' en begin opnieuw.

Helaas doet dat wel afbreuk aan de preek.