Is het geslacht een bepalende factor bij het al dan niet hebben van bindingsangst?

oké. je leest er zoveel dingen over in de literatuur. bv. "mannen binden zich niet graag" of "als je het een vrouw te makkelijk maakt zal ze zich niet met je binden"
Ik vraag me dan af, als het idd komt door de jeugd, of het überhaupt uitmaakt hoe de ander doet. Uiteindelijk kan die ander dan nog op zijn of haar kop staan, als de kwetsuur uit de jeugd komt zal de partner "die nooit geknuffeld is" zich moeilijk binden (voortgaand op je antwoord).
dan zijn dus al die boeken over hoe je moet doen om een man resp. vrouw toch zover te krijgen, nonsens. (bv. de "versiercursus" die je gratis online kan volgen, "Waarom mannen trouwen met een bitch" enz...)

Dat hoeft niet per se de oorzaak te zijn, daarin zit 'm het verschil. Een relatie die stuk ging kan ook veroorzaken dat men de volgende keer dat iets opbloeit heel voorzichtig is om zich te binden. Want stel je voor dat het opnieuw misgaat. Dan kan je beter wat afstand houden. En daar zijn die cursussen dan voor, om te leren hoe je dat kunt doorbreken.

er is een hormoon dat binding geeft. Stel je bent van plan nooit te trouwen, nooit te binden, al dat gedoe, maar je gaat wel vrijen..... dat geeft dat hormoon... dus dan heb je niets meer te zeggen.
Alleen maar een verlangen naar liefde...
Lichamelijk aanhalen kan als bedreigend ervaren worden als je eens verkeerd gebruikt bent. Het gaat om beminnen en niet om gebruiken. Gebruik zelf ook niet maar bemin, volop.
Het hormoon heet oxytocine.
Liefde komt uit je hart, gek he, het is een spier...
Als een relatie misgaat, laat het je niet hart blokkeren, blijf van mensen houden, je kunt niet zonder, anders ben je een robot. Succes lieverd.

lieve aandeslag, ik stel de vraag in het algemeen hoor, ik vroeg het me af. omdat mijn dochter nu vriendjes heeft en telkens weer is dat een gedoe omdat ze "bindingsangst" hebben en dus niet echt van start gaan. En ik had zoiets : wat is dat nu toch met al die mannen met hun bindingsangst, en ben beginnen lezen hierover. En je vindt dus vooral boeken voor vrouwen over mannen. en veel minder boeken over mannen, over hoe ze kunnen omgaan met een vrouw met bindingsangst. Dus v roeg ik me af of het misschien met het geslacht te maken had, of dat het gewoon toevallig is dat er meer boeken geschreven worden over mannen met bindingsangst dan over vrouwen met bindingsangst.
Maar je antwoord raakt me ook wel persoonlijk. Omdat mijn relatie net stuk is gegaan, en ik voel dat ik mijn hart wat geblokkeerd heb. En ook over dat "verkeerd gebruik" dat idd een impact kan hebben op je lichamelijkheid op latere leeftijd.
Maar zoals gezegd, mijn vraag ging niet over mijn relaties, daar heb ik wel al vele andere vragen over gesteld.
Misschien is het een domme vraag, maar wat bedoel je met "vrijen"? Is dat "het doen" (dus geslachtsgemeenschap) of gewoon een relatie beginnen? Want men heeft me al gezegd dat mannen, als ze niet genoeg "het kunnen doen", ook zich niet kunnen binden. Dat de liefde van de man via "de broek" naar het hart gaat, en bij een vrouw omgekeerd....Maar dat lijkt me nu wel sterk....
Dankjewel!