Hoe kan ik leren op mij niet meer aan te passen aan anderen?

Therapie helpt alleen maar, als je daar zelf het nut van inziet, de redenen begrijpt waarom je je steeds aanpast aan een ander en oefent tot het een gewoonte is geworden. Therapie op zich werkt niet zomaar, je moet er dus wel veel aan doen.
Terugval hoort daarbij. Niet kwaad worden op jezelf, gewoon doorgaan. Dat zijn de leermomentjes die je het meest helpen om weer door te kunnen gaan.
Het lukt je wel, als je steeds bewust bent van jezelf en meteen corrigeert als je merkt, dat je "het weer doet".
Waarschijnlijk heb je ook tips gekregen, wat je het beste kunt doen als je bij jezelf merkt, dat jij je weer aanpast.
Dus: oefenen oefenen oefenen en bewust/aandachtig zijn in het nu.

Het wordt tijd dat jij je zelf eens ziet als een eigen persoon. Als iemand anders dan anderen.

Dan kun jij je onderscheiden van anderen, door te zeggen wat jij daarvan vind, en wat je hiervan vind. En als dit in tegenstelling is van wat een ander van dat onderwerp vind, dan is dit prima!

Het is belangrijk dat je jezelf leert kennen.
Jij moet weten waar jij staat, wat jij van anderen vind, en ook beslissen voor jezelf wat anderen nou eigenlijk voor jou doen? Wil jij dit, of zou je hiervan meer willen zien? Wat is mijn meerwaarde als er weer over me heen word gewalst? Wil ik voor mensen klaar staan dag&nacht of wil ik voor mensen klaar staan ALS ik ze kan helpen.

Voorbeeld van mijzelf:
Ik heb een groot huis, genoeg ruimte voor vanalles. Mijn lieve klasgenoten weten dit en weten ook dat als ze, zoals een van mijn vriendinnen, het huis uit moeten maar veel spullen hebben die ze niet kwijt willen, ze dit bij mij kunnen stacken. Maar ze weten ook dat ze me niet 's nachts hoeven te bellen als ze in de problemen zitten, want dan gooi ik mijn telefoon naar de andere van de kamer, en draai ik me om zonder de volgende ochtend te hebben onthouden dat iemand me heeft gebeld.

Ik kan niet voor jou praten, maar ik vind dat het belangrijk is om niet alleen jezelf te leren kennen, maar ook voor anderen je grenzen bepalen. Als jij het niet fijn vind dat de buurman elke keer langs komt bij jou thuis, terwijl die z'n hond mee naar binnen neemt, dan is dat NU afgelopen, en zeg je hier op een fatsoenlijke manier iets van.


Met andere woorden:
Als jij elke keer weer terug valt, moet je goed kijken vanaf welk moment jij ECHT terug viel. Dat moment ga jij analyseren voor jezelf. Als jij duidelijk hebt wat er op zo'n moment gebeurd, blijf jij IN ELK GESPREK DIE JIJ VOERT met wie dan ook, constant bewust zijn over wat je zegt.
Als jij iets niet wil dan gebeurd het niet.


Hmmm.. ik vind dit een moeilijk onderwerp.
Ik hoop oprecht dat je er iets aan hebt!

In het leven is het geven en nemen , maar de weegschaal slaat vaak over naar meer geven dan nemen.
Ach , het is geen verkeerde mentaliteiten eigenschap en zeker niet in de IK cultuur komt het goed van pas als je meer kunt geven dan nemen.
Maar op gezette tijden neem je zelf even een pas op de plaats en kom je even voor jezelf op . Daar is ook niks mis mee om dat op gepaste wijze te doen.
Als je daar dan van kan genieten dan kun je er ook weer tegen om meer te geven dan te nemen.
Het is zo'n egoistisch gedrag die IK cultuur , het is allemaal ikke, ikke ,ikke , als ik er maar niet veel onder hoeft te lijden , als ik maar niet steeds ....... dit of dat moet doen.
Ach, alles met liefde doen , daar lijdt de mens totaal niet van, het is vaak meer het egoistisch , egocentrisch gedrag, dat de ander meer pijn doet dan je eigen mentaliteit van meer geven dan nemen.

Ik heb mijn eigen altijd weggecijferd voor mijn gezin , en ik heb daar nooit 1 seconde spijt van gehad en nog steeds niet, mijn gezin is mij alles , ook al zijn ze uitgevlogen , dan nog blijven het onze kinderen en kleinkinderen die juist moeten kunnen rekenen op opa en oma .
Ach, en als je dan ziet wat ik hier voor als beloning voor terug krijgt van onze kinderen, dan zou ik mijn leven precies weer zo overdoen als dat zou kunnen.
Van geven is nog nooit iemand onderste boven van gevallen

En het is nog altijd fijner te geven dan te ontvangen.

Aanpassen en wegcijferen hebben vaak met elkaar te maken maar zijn niet hetzelfde. Je aanpassen gaat erover dat je heel goed aanvoelt wat anderen van je willen en hierop inspeelt door je persoonlijkheid (geheel of gedeeltelijk) opzij te schuiven. Jezelf wegcijferen wijst meer op de behoeften van anderen voorop stellen op die van jou . Gecombineerd voel je dan goed de behoeften van anderen aan, en daar ga je dan op in ipv voor jezelf te zorgen.
Ik denk niet dat dit een persoonlijkheid van jou GEWORDEN is. Volgens mij heb je met de paplepel al een kiem meegekregen van wat nu je zogezegde persoonlijkheid is. Of misschien waren je ouders (of één van hen) zelf mensen die zich wegcijferden en heb je het op die manier overgenomen.
Misschien klinkt het raar voor jou, maar het feit dat iets niet verandert heeft vaak als reden dat het meer voordelen heeft om het te laten zoals het is.
Dit gebeurt veelal niet bewust. De onderliggende oorzaak is meestal angst. Angst is een zeer sterke factor en zit in ons reptielenverstand. Sterk uitgedrukt komt het erop neer dat je onbewust de overtuiging hebt dat je dit gedrag moet vertonen om in leven te blijven. Zo werkt het reptielenverstand immers. Het kent maar twee dingen :veilig (leven) of onveilig (dood).
Je hebt ergens in je leven opgepikt dat doen zoals je nu doet de meeste veiligheid biedt. Dit werd wat ze noemen je "overlevingsstrategie". Je reptielenverstand zegt "als je zo doet blijf je in leven".
Niet veranderen biedt veiligheid en vermijdt angst:je krijgt voorspelbare reacties van je omgeving, je hebt een "ik ben..." dat je vertrouwd is etc.
Hoe hieruit geraken :
- Als je niet zeker bent dat je iets voor iemand wil doen zeg dan "ik wil er even over nadenken". en als je niet wil "nee" en doe het ook echt niet.
- Neem een bepaalde periode per week tijd voor jezelf. dan doe je niets voor iemand anders. alleen jij telt
- Trakteer jezelf geregeld op iets leuks, bv. een kopje koffie met appeltaart in een theeroom.
- Doe principieel enkel iets voor mensen die bereid zijn om ook aan jou steun, hulp... te geven (als dat mogelijk is natuurlijk, niet bij baby's e.d. dus).
- Als bepaalde mensen echt op je zijn aangewezen, zet er dan een termijn op en zoek nadien samen met hen andere oplossingen voor hulp.
Veranderen zal je in het begin een hoop angsten en schuldgevoelens bezorgen en zéker krijg je ook verwijten, maar hou vol. Je hebt recht op je leven, geef anderen het recht op verantwoordelijkheid over zichzelf.

Verandering begint bij voorinzicht. Dat je dat hebt blijkt uit je vraagstelling. Maar dat voorinzicht is onvoldoende naar het blijkt. Het is waarschijnlijk dat de gevolgde therapieen niet bij je gepast hebben. Misschien was je er gewoon nog niet klaar voor.

Ik adviseer je om de bron eens te lezen en kijken of je daar iets 'mee kunt'. Persoonlijke groei lijkt te stagneren bij jou. De vraag is alleen: wat heb je nodig om te kunnen veranderen?

Wellicht is het juiste inzicht voldoende.

Het klinkt misschien onnozel maar door te oefenen, oefenen en oefenen. Het heeft heel lang geduurd voordat het gedrag zich bij je persoonlijkheid is gaan voegen, dus is het niet zo raar dat het ook wat tijd gaat kosten om dat te veranderen. Mensen zijn niet gewend dat je jezelf boven een ander stelt en daardoor zul je soms in situaties terecht komen waar je liever niet wilt zijn, dit zijn juist de momenten waarin je sterk moet zijn, en bij jezelf moet blijven. Met de tijd wennen de mensen om je heen eraan, en dan is het makkelijker om vast te houden aan je eigen gevoel en mening zonder je altijd aan te passen. Vergeet niet dat iedereen zich wel eens moet aanpassen, maar laat dat nooit ten koste gaan van jezelf! Therapie werkt ook alleen als je na de therapie blijft oefenen met de dingen waar je tegenaan loopt. Wees nieuwsgierig om jezelf opnieuw te leren kennen.