hoe komen de steentjes bij linzen ?

Linzen moesten vroeger nog grondig gecontroleerd worden op kleine steentjes, maar de moderne verpakkers hebben foutloze technieken om die te verwijderen.

Dus het gaat hier om oude recepten, de steentjes waren afkomstig van de landbouwgrond.

Best simpel: linzen, zoals je wellicht weet, zijn peulvruchten. Tijdens het oogsten van deze, de machines die het werk doen rapen van alles en nog wat uit de grond mee, en al die "troep", oftewel "vreemd materiaal" gaat gewoon de fabriek in. Denk aan stenen die door de wielen van de machines omhoog getild worden, hele planten die met wortel en al uit de grond worden getrokken en hele stukken grond meenemen...
De peulen worden vervolgens geopend om de linzen eruit te halen, die vervolgens gedroogd worden, en tijdens dit hele proces worden steeds meer vreemde materialen verwijderd. Tegen het einde van het hele proces zijn bijna alles stokjes, steentjes, enz verwijderd... en vaak zijn er metalen deeltjes van de apparatuur toch vrijgekomen tussen de linzen.
De laatste steentjes die overblijven zijn doorgaans steentjes die ongeveer dezelfde grootte, gewicht en soortelijk gewicht hebben dan de linzen, en die zijn dus lastig te verwijderen, maar moderne apparatuur kan dat zeer doeltreffend doen, met zeven, trillingen, door flotatie, en zelfs detectie met laser.
Linzen zoals die uit het veld komen in grote zakken kunnen tot 5% van hun gewicht uit vreemd materiaal bestaan. Dit lijkt veel, maar is de realiteit. Het is dus niet vreemd dat met de middelen van vroeger heel wat van die steentjes toch bleven zitten, maar dat is nu bijna geen probleem meer.