Waarom zitten overal e-nummers in?

Je hebt een totaal verkeerde opvatting over E nummers.

E-nummers, of toevoegingen, zijn stoffen die voedingsmiddelen verbeteren. Voorbeelden van toevoegingen zijn kleurstoffen, smaakversterkers en conserveermiddelen.

Veilige toevoegingen krijgen van de overheid een E-nummer. Het is een garantie dat de Europese autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) de stoffen gecontroleerd heeft en veilig vindt.

Een toevoeging krijgt pas een E-nummer als zeker is dat je er niet te veel van binnenkrijgt. In de wet staat in welke producten een toevoeging gebruikt mag worden en hoeveel er maximaal aan producten mag worden toegevoegd.

Het is onmogelijk om in Europa een produkt te kopen zonder E- Nummers ,E nummers Staan voor een Europese toelating ,zonder deze stoffen kun je niet leven Zuurstof bijvoorbeeld heeft E 948 ,zoals bekend kun je niet zoder dat gas ,ook koolstof- We bestaan voor een heel groot deel uit dit materiaal heeft een E- Nummer nl E153 Dat een stof een E nummer heeft wil zeggen dat de stof onderzocht is en gecatalogiseerd met een standaardnummer zodat iedere wetenschappper weet met welke stof hij of zij te maekn heeft ,en weet hoe te handelen in het gebruik met die stof ,niets meer en niets minder

Zoals gezegd zijn veel E-nummers natuurlijke stoffen. Ook mijn zelfgebakken brood bevat als broodverbeteraar E300, ascorbinezuur (vitamine C). In samengestelde producten, dus kant-en-klare dingen die je koopt in de winkel, zitten nu eenmaal toevoegingen. Commerciële producten moeten immers aan andere eisen voldoen dan thuisgemaakte voeding. Een verpakt product moet elke keer hetzelfde smaken en er hetzelfde uitzien, en het mag ook niet snel bederven. De manier waarop wij met voedsel omgaan in het Westen, maakt het gebruik van toevoegingen noodzakelijk. Niet álle toevoegingen hoor: smaakversterkers en al die suikers die overal in zitten, hebben vooral economisch nut: er zoveel mogelijk van willen verkopen. Dus ik snap dat je wilt letten op toevoegingen, maar al die stoffen die al heel lang gebruikt werden om te voorkomen dat baksels inzakten, om dingen met elkaar te kunnen mengen die elkaar anders afstoten, om wat stevigheid te geven aan toetjes, koekjes of sauzen, om iets te laten binden of om te voorkomen dat het te snel uitdroogt, al DIE stoffen, die hebben óók een nummer gekregen. E-zoveel.

Je kunt niet verwachten dat je veel samengestelde producten zoals brood, koekjes of sausjes zult vinden zonder dit soort toevoegingen. Als je minder onnodige toevoegingen in je voeding wilt, moet je verse producten nemen en meer zelf maken. De voorbeelden die je noemt zijn inderdaad samengestelde, kant-en-klare producten, waar je volgens mij prima buiten kunt: knoflook, ui, peper, kruiden en specerijen zijn immers óók hele goede smaakmakers. Sojasaus zonder toevoegingen is prima te vinden, zelfs Aldi heeft sojasaus met niets anders dan sojabonen, zout, water en tarwe. Dat kun je gebruiken in plaats van ketjap. Vermijd je ook meteen de suiker die daarin zit. En voor de sambal? Waarom niet gewoon rode pepers? Of - als je voor gemak gaat - een potje gemalen peper, zoals chili of cayennepeper? Dat geeft hetzelfde pit aan je eten. Wil je toevoegingen vermijden maar zoek je af en toe iets gemakkelijks om snel even wat meer smaak aan een sausje, soep of roerbakschotel te geven, vries dan wat sterke - zelfgetrokken - bouillon in in ijsblokjeszakjes, zodat je er gemakkelijk één of een paar uit kunt halen als je ze nodig hebt. En maak eens een grote pan basissaus van gezeefde tomaten met kruiden, peper en knoflook om in porties in te vriezen of te wecken. Lekkerder dan die kant-en-klare pastasauzen uit de winkel, net zo makkelijk in gebruik, en je weet exact wat er in zit.