Ik eet 's avonds meestal niet. Omdat ik geen aardappelen en groente lust. Het komt er bijna gelijk weer uit. Ik vind dit zo vervelend. En ik kijk er iedere avond tegenop om weer iets te proberen wat ik niet lust.
Maar ik wil dit veranderen. Ik wil gewoon dagelijks de normale hoeveelheid goede stoffen binnen krijgen.
Weten jullie of er eten of drinken bestaat dat misschien anders smaakt. En toch aardappelen, groente vervangt? Zodat ik wel de goede stoffen binnen krijg. Ik heb wel eens iets gehoord over bepaalde milkshakes?
Nee, dat bestaat niet. En ook bestaat het niet dat iemand niks lust. Doe normaal en eet gewoon!
Ben je hier al eens mee naar een huisarts geweest? Want overgeven bij een normale maaltijd lijkt mij niet echt goed.
Ik probeer al een jaar om weer normaal te eten. Maar volgens mij kan ik er niks aan doen dat ik het nog steeds supergoor vind. En als ik het binnen krijg, dat het er een kwartier later weer uitkomt...
@Ritsuka. Ik eet al vanaf mijn zesde geen groente meer. Mijn ouders zeggen dat ik er ineens mee ben gestopt. Vroeger ben ik er vaak voor naar de huisarts geweest, maar die zegt telkens hetzelfde. Dat ik normaal moet gaan eten. Maar ja...
Groenten, dat zijn zoveel verschillende dingen kan me niet voorstellen dat je niets daarvan lust.
Spruiten of rode bieten, sla of bruine bonen, het smaakt zo verschillend.
Je hebt een afkeer van gezond eten?Ik vind dit heel erg dom. Heb je jezelf eens afgevraagd, waarom je geen vlees en groenten eet?Meestal zit er wel iets anders achter dan iets niet lusten.Ga maar eens te rade bij jezelf.Sterkte!!!!
Als de huisarts niets kan vinden om het lichamelijk te verklaren. Zou je de kant van het psyche eens moeten gaan (laten) onderzoeken.
Dus misschien tijd voor de volgende stap...
Psycholoog lijkt mij ook een optie. Er zijn zoveel soorten groenten en fruit, kan mij niet voorstellen dat je er niks van lust.
Ik heb het laatst met een blinddoek geprobeerd. Omdat ik het eten er zelf al heel goor uit vind zien, zodat het uiterlijk niet zou bepalen of het vies zou zijn of niet. Het is ook heel vaak dat ik het een vies gevoel vind geven als het eten (bijvoorbeeld aardappelen) zacht is en overal aan mijn gehemelte blijft plakken. Dan krijg ik het maar met moeite weg geslikt. En daarna neem ik een heel glas water.
Ik wil er hulp voor, maar ik denk niet dat een psycholoog zoveel voor me kan doen.
Samen met een psychiater zou je de reden ervan moeten onderzoeken, xx. Wat gebeurde er toen jij zes was? En dan over die blokkade heenstappen. Het heeft nu lang genoeg geduurd!
Heb je laatst dat nieuws gelezen over een Brits meisje wat ernstig ondervoed en levensbedreigend ziek in het ziekenhuis werd opgenomen? Zij had iets van vijftien jaar lang alleen maar kipnuggets en friet gegeten....
Ik den kdat een psycholoog HEEL veel voor je kan doen, zeker als hij of zij hier in is gespecialiseerd. Maar je moet het uiteindelijk ZELF willen. Waar geen wil is, is geen weg. Ze kunnen je er niet een pilletje of oefening voor geven.
Voor mij begint het steeds meer als een eetprobleem te klinken. Geen idee waarom zich dat dan richt op bepaalde voedselproducten, maar het klinkt echt als een probleem waar inderdaad vooral een psycholoog je mee zou kunnen helpen. Stap A is nog eens naar je huisarts om een internist of MDL-arts definitief uit te laten sluiten dat er een lichamelijk probleem is. Stap B: aanmelden bij GGZ, of een speciale eetpoli. Een team dat is gespecialiseerd in eetstoornissen, kan hier écht wel iets mee hoor! Waarom denk je dat een psycholoog je niet zou kunnen helpen?
mijn dochter at vanaf haar eerste hapje geen groente en geen fruit. na lang klooien met de meest belachelijke tips, meningen en goed bedoelde adviezen kwam ik uiteindelijk in het ziekenhuis met haar. hier zat het (niet lachen...) eet-team klaar om ons te ondersteunen. het bestond uit een kinderpsych, kinderarts, dietiste, en logopedist.
m'n dametje (inmiddels 1 jaar) had een verkeerde mondmotoriek en was overgevoelig voor structuren.
alles in haar mond was dus 'eng' (hetgeen wat je ook weleens ziet bij couveusekinderen die zit verzetten tegen het eten)
roep niet dat het hier het geval is, maar het hoeft niet altijd 'onwil' te zijn of iets wat alleen maar tussen de oren zit.
zowel om lichamelijke als psychische redenen kan het lichaam het eten er dus weer uit mikken, wat natuurlijk iets doet met het beeld over eten en de motivatie.
lijkt me verstandig om hulp te zoeken bij zowel een psych, als bij een dietist en logopedist (#huh#? yep, die zijn er ook voor eetproblemen) ;-)
vind het een beetje kortzicht en onnodig als men opmerkingen maakt als 'dom' noemen of roepen dat de vraagsteller 'normaal' moet doen, maar dat terzijde.
Ik ken het inderdaad ook vanuit de couveusetijd ; met name kinderen die langdurig beademd zijn, sondevoeding hebben gehad en veel negatieve ervaringen in het mondgebied hebben en niet echt hebben leren zuigen / sabbelen. Dat zijn kinderen die echt niet KUNNEN eten. Hier praten we echter over iemand die vermoedelijk lichamelijk / motorisch wel in staat is om te eten (anders kreeg ze wel al sondevoeding) en ook technisch gezien wel eet, maar gewoon bepaalde dingen niet 'lust' (een probleem dat alleen voorkomt in landen met voedsel in overvloed, trouwens). Dat neemt niet weg dat er wel degelijk een 'blokkade' kan zijn, en ik heb dan ook het eetteam juist aangeraden, maar vergelijkbaar met je dochter is het absoluut niet.
ik weet niet of het vergelijkbaar is met mijn dochter want gevoeligheid in de mond is iets wat door de psyche verergert kan worden waar het lichaam weer op kan reageren. of het daadwerkelijk of inmiddels een kwestie is van wel of niet 'lusten' of niet 'willen' zal men uit moeten zoeken. het kan zijn dat dit enkel een benaming is om iets te omschrijven. snap trouwens al helemaal niet waarom de ouders niet aan de bel hebben getrokken als iemand op 6 jarige leeftijd spontaan het eetpatroon omgooit en dingen laat staan of (om welke reden en op welke manier dan ook zich blijft verzetten tegen eten) ook al kan een raar gevoel in de mond ooit de oorzaak zijn geweest, men kan op elke leeftijd een eetstoornis (blokkade) ontwikkelen. :)
Dat is ook de reden dat ik het een beetje vreemd verhaal vindt ; dat die ouders niet eerder serieus zijn gaan dokteren. Tenzij de huisarts gelijk heeft en het inderdaad een kwestie is van lieverkoekjes. Ik heb een HEEL moeilijke eter (al vanuit de couveusetijd, vandaar dat ik ook de VOKCVS ken), maar bij Jip bleek het pure verwennerij. En dat gaat door tot op de dag van vandaag ; die moet ik HEEL strak bij snoep en lekkers weghouden (wat niet altijd meer lukt bij een 16-jarige) anders eet ze gewoon niet / niet gewoon. Dagen niet. Weken niet als het kan. Als ze kon leven op chips en toetjes zou ze het doen. Het gevolg van : geef maar gewoon dingen die ze WEL lust , dan zit er tenminste wat in en kan ze groeien - advies diëtiste/kinderarts !)Dat resulteerde al voor de kleuterschool in een kind dat eigenlijk alleen lieverkoekjes wil, en verder overal 'buikpijn' van krijgt of 'misselijk' wordt. (Hoewel ze sinds haar eerste verjaardag eigenlijk nooit meer heeft overgegeven). Vier jaar 'verwennen' (i.e. voornamelijk dingen geven die ze lust) - op doktersadvies - resulteert in nu al 12 jaar vechten om dat er weer uit te krijgen. Goddank eet ze brood - en ik denk dat ze eenmaal op zichzelf ook weinig zal gaan koken. Met mondgevoel heeft dat niets te maken ; het zit allemaal tussen de oortjes. 'Lieverkoekjes' is overigens niet alleen maar chips ; er zitten gelukkig ook gewoon veel gezonde dingen bij. Ze is het type kind dat op een feestje niet bij de bak chips zat maar bij de wortels en komkommer, ze houdt erg van brood (ook met gezond beleg) en redelijk gezonde tussendoortjes. Maar met de pot mee-eten is en blijft een drama. Een (halve) aardappel met wat jus als je geluk hebt. Of een lepeltje macaroni zonder saus. Recentelijk ben ik Italiaans gaan koken, en eet ze beter, maar vanzelfsprekend wordt het nooit. Het is een soort verplicht nummer, zoals tanden poetsen. Het eet-team heeft hij haar overigens niet geholpen ; het kwartje zal vroeg of laat bij haar zelf moeten vallen.
wat ik meteen afvraag is dat de weerzin tegen het eten niet de reden is dat je je er letterlijk en figuurlijk beroerd bij gaat voelen. dus los van de oorzaak een hele belanden toestand gaat worden als het ware, waar niet alleen je lijf op reageert. heb je dit altijd al gehad van jongs af aan of is het gaanderweg langzaam maar zeker een probleem geworden? het kan zijn dat je moeite hebt met structuren van het voedsel (heeft o.a. met de mondmotoriek te maken) maar het kan ook zijn dat het je tegen is gaan staan en je er op deze manier op reageert. je kan experimenteren met structuur, het op verschillende manier klaarmaken van het eten, ipv aardappels rijst of andere graanproducten te eten. overstappen op shakes is beslist niet verstandig, en al helemaal niet met de reden om het eten niet te hoeven eten. kom je er zelf niet uit neem dan contact op met je huisarts. laat je verwijzen naar een dietist om naar je voedingsschema te kijken zodat deze kan bepalen of/wat je extra nodig zou hebben. wat veel mensen niet weten is dat een logopedist zich ook hiermee bezig houdt, dus ook hier kan je een verwijzing voor vragen met je huisarts. het is wel van belang dat je blijft proberen, maar het 'moeten' niet de overhand krijgt omdat je op deze manier het probleem het probleem groter kan maken. Toegevoegd na 12 minuten: lees net de reacties op je vraag over oa het gevoel van aardappelen in je mond. denk toch dat je eens vanuit de invalshoek 'mondmotoriek' en 'gevoeligheid in de mond' moet gaan zoeken, want de tips van de HA schieten natuurlijk op.
Ja, een prima antwoord! Het probleem lijkt mij best serieus. Het "moeten" is niet het belangrijkste nu. Het is goed dat je deze vraag hebt gesteld hoor.
euca, wat kan jij soms verstandig uit de hoek komen, super antwoord!+
Maak eens lekker pasta, b.v. spaghetti met een saus van... ui,paprika, gehakt... rul bakken.. aubergine en tomatenpuree erbij... poosje (20 minuten) stoven...dan heb je een lekkere en gezonde maaltijd met eventueel wat sla erbij en tomaatjes . Ook kun je b.v. (zilvervlies) rijst nemen i.p.v. aardappels. Wel elke dag groeten eten als je gezond wilt blijven hoor !! Succes. Toegevoegd na 8 minuten: O wacht...wat ik antwoord zijn natuurlijk ook weer groenten. Ik lees nu dat je vanaf je 6de jaar niet meer normaal eet. Dan lijkt het mij logischer dat er op jouw zesde iets gebeurd is, wat niet prettig is ?? Zodat je vanaf die leeftijd op een vreemde manier aandacht vraag waarvan je je misschien niet eens bewust bent ? Dat je dus LETTERLIJK iets niet meer VERTEERT ?? Als dat zo is, dan eens met de dokter bespreken of het psygisch kan zijn. Ik wens je sterkte !!
Er bestaat medische voeding: bijvoeding, of volledig vervangende voeding. Verkrijgbaar als volledig vloeibare voeding, in toetjesvorm, of sondevoeding. Maar dat is niet wat jij zoekt, lijkt me. Geen aardappelen lusten is geen ramp, daar is genoeg vervanging voor: puree, rijst, pasta, wraps, etc. Het gaat om het zetmeel, en dat is niet eens je belangrijkste maaltijdcomponent. Groente heb je wel echt nodig, en er is vast wel groente die je óf lust, óf kunt leren eten. Kijk eens op een site als www.dieetinzicht.nl en kijk wat je zoal binnenkrijgt met je huidige voedingspatroon, en welke voedingsstoffen je kunt halen uit welke producten. Verdiep je ook in niet-hollands eten, misschien vind je daar nog producten die je lekkerder vindt. Struin het internet af naar vervanging voor aardappelen en bepaalde groentes. Zoek recepten voor verschillende bereidingswijzen van de groenten die je niet lekker, maar ook niet extreem vies vindt. Internet is een geweldig medium als je dit soort informatie zoekt. Zet een pot thee en ga er eens een avondje rustig voor zitten. Je vindt ongetwijfeld dingen die je verrassen! Toegevoegd na 1 minuut: Ik lees nu verder over je overgeven en dat je al sinds je 6e geen groente meer eet. Is er getest op allergieën? Krijg je andere klachten als je bepaalde producten eet? Word je ook snel misselijk van andere voeding? Ga anders nog eens bij je huisarts langs en vraag een verwijzing naar en internist om deze klachten te onderzoeken.
Mijn eerste reactie is / was : Stel je niet zo aan en eet gewoon je bordje leeg. Geen groente en aardappels lusten is niks meer of minder dan verwende 'lieverkoekjes'. Kappen met die bullshit, en normaal gezond gaan eten. Net zoiets als 'ik lust geen water'. Of, de lolligste en domste die ik ooit hoorde : ik poets mijn tanden nooit want ik lust geen tandpasta.......:roll: Is dat te hard ? Kun je er ECHT 'niks' aan doen ? Steek dan je licht eens op bij de vereniging voor (ouders van) kinderen met chronische voedselweigering en sondevoeding (VOKCVS / Verenging Nee-eten), want als er echt een medisch of psychisch probleem achter zit, moet dat aangepakt worden, Eigenlijk onmiddellijk (het is dan ook een vereniging voor primair ouders van heel KLEINE kinderen), maar je weet maar nooit. Zo kun je in elk geval je leven niet door. Niet gezond. Maar dan antwoord op je vraag : ja, er is zoiets als sondevoeding/ kunstvoeding dat met een gewoon oraal, via een slangetje in de neus of een PEG_sonde in de buikwand kan worden toegediend bij patiënten die langdurig niet op de normale manier kunnen eten of voedsel kunnen verdragen. Dit is niet alleen heel vies, maar ook nog eens GEEN volledige voeding. Patiënten die dit langer dan 6 maanden gebruiken, vermageren erg, en krijgen vaan ok maag-darm-klachten. Bovendien is het zeer, zeer kostbaar, en als je WEL gewoon brood eet en snoept, is het ook niet noodzakelijk. Zolang je drie keer per dag een gevarieerde broodmaaltijd eet en voldoende fruit, zul je niet snel een tekort oplopen maar op de lange duur (en je moet nog HEEL lang mee) is het te eenzijdig. Alles bij elkaar durf ik mijn hand er wel voor in het vuur te steken dat dit een psychisch probleem is dat moet worden aangepakt en vrij eenvoudig moet kunnen worden opgelost, met wat goede wil van jouw kant. De eetpoli kan je vermoedelijk vrij snel helpen. De folder in de PDF geeft een overzicht van alle eetteams in Nederland.
Hoezo is sondevoeding víes? Je proeft er immers niets van. Maar ik heb een paar keer een neussonde gehad voor medicijnen, en dat inbrengen en dragen van dat ding vond ik heel pijnlijk!
Je kunt die pakjes ook gewon drinken als je aan je mond verder niks mankeert, en dat schijnt niet echt lekker te zijn. En inderdaad, een neussonde is ook erg onaangenaam.
nutricia heeft hele lekkere shakes in verschillende smaken. (knetterduur zonder recept) maar zeker geen oplossing als je het probleem niet in de hand wil werken.
zondevoeding krijg je dus niet zomaar, en ook de shakes zijn niet voor de fun (en uiteindelijk ook helemaal niet gezond, net als de zondevoeding)
+ voor het goede antwoord en info (na de 'eerste reactie')
;-)
Ik heb voor de lol wat sondevoeding geproefd toen ik 't als bijvoeding gebruikte (wel kunnen eten, maar niet genoeg binnen kunnen krijgen door o.a. giga hoge energiebehoefte na operatie en allerlei infecties) en ik kan bevestigen dat het vies is. Een beetje melkachtig, maar heel weeïg. Drinkvoeding is ook niet lekker hoor. Ja, je hebt tientallen verschillende smaken, en sommigen zijn niet echt vies. Maar alles is even zoet, en als je er vijf tot zes per dag zou moeten drinken (dat is als je het gebruikt als volledige vervangende voeding) word je er echt niet goed van. Al dat zoete spul, en de dikke textuur door alle eiwitten die erin zitten, maken het bepaald niet lekker. Er zijn ook soepvarianten trouwens, die kun je op smaak brengen met wat peper, zout, en nog wat kruiden, dan zijn ze.. eigenlijk nog steeds goor. Volgens m'n diëtiste maken ze die dingen zo zoet omdat dat de enige manier is om de vieze smaak te maskeren van met name de extra eiwitrijke varianten. Dat zal dan wel. Ze vallen ook als een steen in je maag trouwens, één van de redenen dat ik een aantal maanden sondevoeding heb gehad ondanks dat ik op zich wel kon eten en slikken, was dat ik o.a. door de antibiotica ontzettend misselijk was, en meer dan twee uur over één zo'n flesje voeding deed. Dronk ik sneller, dan kwam alles er weer uit. Met de sondevoeding kreeg ik qua volume en calorieën zelfs nog meer binnen, maar dat is druppelsgewijs én verspreid over 24 uur per dag, dat verdroeg ik - ook met voeden gewoon over de maag - stukken beter. Overigens is er wel dégelijk volledige vervangende voeding mogelijk, zowel in de drinkvoeding als sondevoeding. Als patiënten die langdurige sondevoeding gebruiken, sterk vermageren, moet daar een andere oorzaak voor zijn dan de sondevoeding, of krijgen ze niet de juiste ofwel niet voldoende voeding binnen. Er zijn genoeg mensen die tientallen jaren leven op sonde- of parenterale voeding. Voor drinkvoeding geldt dat er voeding bestaat die geschikt is als volledig vervangende voeding, en voeding die alléén maar geschikt is als bijvoeding. Dit staat ook duidelijk vermeld op de verpakking, dus bij iemand die dit gebruikt, kan in principe geen verwarring zijn over de vraag of de kunstvoeding die zij hebben, geschikt is om een gewone voeding volledig te vervangen.
Wel een moeilijke vraag. Ik denk zelf aan het eten van soep. Daarin kun je gezonde groenten als het ware verstoppen, en ze toch binnenkrijgen. Misschien is groetensoep dan geen goed idee, maar tomatensoep is best lekker en je kunt er een klein beetje groenten aan toevoegen zonder dat je het echt proeft. Er zijn ook lekkere soepjes zoals kerriesoep of pindasoep. Heel andere smaken. Daar zou je een gezonde groente bouillon als basis voor kunnen gebruiken maar de pittige kruidensmaak overheerst de groetensmaak eigenlijk wel. Zoek eens verder naar lekkere soepjes en wie weet ontdek je iets wat je erg lekker gaat vinden! Toegevoegd na 5 minuten: En oh ja... er bestaan ook (overal te koop hoor) vegaterische burgers waar soms wat groente in zit: bijv burgers met spinazie en kaas, of met tomaat e.d. dan zit het verpakt in een hartig en krokant jasje en smaken de groenten opeens heel lekker. Ik kan het weten: ik vind ook niet alle groenten even lekker, maar die vegaburgers vind ik heerlijk!
ik ben benieuwd op soep een oplossing kan zijn. of juist niet vanwege de structuren
vloerbare van de soep, structuur van de verschillende groenten, vlees(balletjes), vermicelli, en of bij gebonden soep (daar waarvan je niet ziet wat er in je mond komt) het nog lastiger is. (je ziet niet wat je eet, maar je moet het voelen als het ware)
+1 (in de hoop dat het 'uitvoerbaar' is) ;-)
(vergat weer eens de plus.... bij deze)
Ja, nu ik meer reacties heb gelezen denk ik dat de structuur van het eten ook wel belangrijk is. Een lichtgebonden soep zonder "dingetjes" er in is misschien een manier om iets binnen te krijgen. Maar ik denk inmiddels dat het probleem wel wat ingewikkelder ligt.
ik heb precies hetzelfde probleem. op gegegeven moment komt er een tijd dat je het echt helemaal zat bent, en dan ga je steeds meer proberen, en kom je er steeds weer achter dat het echt gewoon te vies voelt om door te slikken. ik ben er voor naar een dietiste geweest, en die zei dat je elke dat 1 eetlepel moet proberen. en begin bij de knapperige dingetjes. kleine stukjes sperzieboon bijvoorbeeld. die kan ik nu wel eten, door steeds weer proberen. je kunt ook verschillende manieren van bereiden proberen. bij roerbakken wordt het al een stuk minder zacht. als het ook om de smaak gaat, er zij pillen die je in kunt nemen waardoor al het eten een uur lang heel zoet smaakt. een beetje duur misschien om bij elke maaltijd te gebruiken, maar misschien zijn ze het wel waard http://www.v-nix.nl/miracle-fruit-mirakelbes er is in groot brittannie een tijdje geleden een programma gemaakt met een paar mensen in een huis die ernstige eetproblemen hadden. dat zouden ze voor ons misschien ook moeten doen haha in iedergeval succes er mee, en probeer niet te snel te willen. je hoeft echt niet in een keer normaal te gaan eten, en hoe meer je dat probeert hoe erger het tegenvalt
Wat lust je er niet aan? Is het de smaak, of de textuur? Als kind lustte ik vrijwel geen groente, de smaak van veel soorten stond me tegen en de textuur van sommige dingen deed me gruwelen. Oplossing: veel dingen kun je rauw eten, en bijvoorbeeld rauwe wortels en bloemkool vond ik erg lekker - iets te knagen en veel beter van smaak. Je kunt ook overwegen aardappels te vervangen door (volkoren) pasta of zilvervliesrijst, en groentes te prakken. Mijn moeder loste het ook nog weleens op met een hoop appelmoes of een scheut ketchup over mindergewaardeerde groentes - niet zo heel gezond, maar beter dan geen groentes eten. Volledig vervangende voeding bestaat wel, maar dan heb je echt een medische indicatie nodig, dus dan zul je eerst moeten uitzoeken waarom je niet gewoon wilt eten, en om te proberen het patroon van 'eten => overgeven' te doorbreken. Als laatste: word volwassen. Dat duurt misschien nog even, maar geloof me, dan smaken groentes ook anders. Ik heb vanavond zitten smullen van spruitjes (roergebakken met een paar spekblokjes en wat walnoten), als mijn moeder dat zou hebben gehoord zou ze het niet geloven - net zoals zuurkool nu een van mijn favoriete groentes is, terwijl ik vroeger letterlijk van de geur al ging overgeven. Dus er is nog hoop ;-)
Tal van uitstekende antwoorden, maar ze gaan m.i.voorbij aan het feit dat hier iets fundamenteels fout zit. Wat is er gebeurd toen je zes jaar was? In plaats van te gaan knutselen met allerlei goedbedoelde adviezen, zou ik de huisarts vragen naar een gesprek met een psycholoog. Toegevoegd na 2 minuten: Ik heb de ervaring dat er onder hypnose veel wordt verklaard.
Ben je op zoek naar het antwoord op die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?