We worden allemaal met "blanco" smaakpapillen geboren, wat bepaalt dan wat we lekker vinden en wat niet?
-
Vraag volgen
- Delen
-
-
Weet jij het antwoord?
Het beste antwoord
de smaken zout en zoet hebben van nature een voorkeur bij alle mensen omdat zuur en bitter waarschuwingssmaken zijn ,ze waarschuwen ervoor dat je dat voedsel beter niet kunt eten omdat het bedorven of giftig zou kunnen zijn,de meeste ziekmakende stoffen in voedsel zijn dan ook bitter of zuur.de smaken zout en zoet zijn dan ook smaken waaraan we het snelste wennen en dus ook lekker vinden,de andere smaken en nuances leren we door de jaren heen waarderen en dat is vooral een kwestie van herhalen alsmede welke associatie heb je met dat voedsel,als je er een goede herhinnering bij hebt zul je het eerder lekker vinden dan bij een slechte (oma's appeltaart). dus opvoeding speelt hier een hele grote rol
Dat is niet waar. Smaak wordt al bepaald als het kind groeit bij de moeder. Wat ze op dat moment eet, drinkt, hopelijk geen alcoholische dranken of erger nog rookt. Daarnaast is er een stuk dat erfelijk wordt bepaald. Voor de rest is de omgeving heel belangrijk. Wat die afkeurt is lekker en andersom. Mensen willen nu eenmaal bevestigd worden. OPvoeding is daarin dus het sleutelwoord. Aan de andere kant (die is er altijd) begrijp ik soms ook niet hoe een "sinnige mut*" ontstaat. *die lust maar heel weinig.
We worden zeker niet met blanco smaakpapillen geboren hoor! Een pasgeboren kind heeft een voorkeur voor zoet. Dat heeft een functie, omdat de moedermelk enigszins zoet van smaak is. Daarom is het eerste 'gewone' hapje vaak zo'n klap in het gezicht voor een kleintje. Pas als een kindje wat groter wordt, gaat het ook aan andere smaken wennen en deze waarderen. Hele afwijkende smaken leert een mens pas waarderen als het veel ouder is, denk maar aan hoe de meeste kinderen gruwen van spruitjes, maar eenmaal volwassen toch deze groente gaan waarderen. Je smaak schijnt zo om de 7 a 10 jaar een beetje te veranderen. Zo kun je iets lekker gaan vinden dat je vroeger heel smerig vond. zo werkt het nou eenmaal.
Een pasgeboren baby kent het verschil tussen zoet, zuur en bitter.Een baby verkiest zoet en heeft een afkeer van bitter. Een baby van twee maanden heeft het grootste aantal smaakpapillen. Nadien neemt hun hoeveelheid af. Met het ouder worden vermindert de gevoeligheid voor nieuwe smaken. Rond 9 maanden ontstaat er meestal een duidelijke smaakvoorkeur. Vanaf ongeveer 12 maanden eet een kindje ook bittere en zure voedingsmiddelen. Naast de smaakpapillen en de neus ontstaat de smaak ook door andere aspecten die door zintuigen wordt ervaren. De visie bepaalt voor een gedeelte hoe de smaak wordt ervaren maar ook het gevoel, hierbij te denken aan structuur, textuur, temperatuur.
Stel zelf een vraag
Ben je op zoek naar het antwoord die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?
