Klinkt vast wel ongeloofwaardig, maar mijn oma is er 93 mee geworden. Oké, in de oorlog at ze tulpenbollen en waren er geen aardappels, en de laatste 2 jaar werd er voor haar gekookt, dus die zijn er ook van af te trekken.
Maar zij schilde ze 's morgens, onder het mom van: "regeren is vooruitzien." Zo had zij altijd haar zaakjes op orde en vooruit geregeld.
Zelf lukt het me helaas niet, want daar heb ik 's morgen echt geen tijd voor. En dan noem ik dat helaas, want er is toch echt wel smaakverschil. Als ze een dagje in het water staan, smaken ze daarna veel lekkerder/smaakvoller dan als je ze schilt, kookt en direct moet eten.
Tip: vraag het de aardappelboer op de markt!
Toegevoegd na 1 minuut:
ik bedoel maar:
blijkbaar zwemmen de vitamines er niet uit.