Inloggegevens: Geheim of niet voor uw partner? Zo ja, waarom?

Ik weet alle wachtwoorden en pincodes van mijn man en vise versa. Ik ga er vanuit dat hij mijn privacy respecteert, en ik neus ook niet in zijn mail.

Het is meer een handigheid "mocht er ooit iets gebeuren"

Dat ligt aan hoe lang je al partners bent ! En wanneer je al langer partners bent, of zelfs al samen een huishouden deelt vind ik dat de bankgegevens open zouden moeten zijn, maar mail gegevens niet. Dan bedoel ik dat je een privacy moet kunnen hebben om met vrienden dingen te delen middels de mail.

Weet helaas uit eigen ervaring dat met een zgn keylogger wachtwoorden terug te vinden zijn. Die keylogger registreert die, en de keylogger wordt vaak beveiligd met een master keyword. Je komt er dus niet makkelijk achter dat die op de pc staat !

Nee.
Nergens voor nodig dat hij al die GV-meldingen ziet ;-) Bankrekeninggegevens zijn bij ons gedeeld, mail is grotendeels gedeeld en gedeeltelijk privé. Dat werkt al heel lang prima zo.

Toegevoegd na 1 minuut:
Andersom trouwens idem, hij heeft ook enkele eigen e-mail accounts waar ik niet in geïnteresseerd ben.

Mijn vrouw mag alle sites bezoeken die ik ook bezoek.
En al mijn gegevens zien.
En mijn bankafschrift dat komt ook nog een of 2 keer permaand.
Dat mag ze allemaal zien.
Maar mijn wachtwoord heb ik zelf samengesteld.
dit krijgt ze niet.
Als ze mij vraagt naar een bepaalde site,dan mag ze alles bekijken.
Want ik heb geen geheimen.
Maar ik wil het wachtwoord intypen zonder dat ze dat ziet.
Want je weet nooit,stel ze schrijft het ergens op,met de naam wachtwoord van Eef,en dan als iemand dat jat of onthoudt.
Antwoord is dus geheim.

Jah mag ie, we hebben GEEN geheimen voor elkaar

Tuurlijk mag je geheimen hebben voor elkaar... Je bent tenslotte weliswaar getrouwd, maar je blijft ook 2 individuen.

Nee, niet voor alles.

Wij hebben gezamenlijke rekeningen voor huishouden en vakantie en voor het huis, dat zijn en/of rekeningen, die zijn van ons allebei.
Daarnaast hebben we gewoon ieder onze eigen rekening, waar we van elkaar niet eens weten wat daar op staat.
Dat heeft niks met vertrouwen te maken.
Maar ook in een relatie moet je een stuk van jezelf hebben.

Hoe dat moet als een van de twee plotseling zou overlijden, dat hebben we ook ergens geregeld.

Van de meeste sites die ik bezoek mag mijn man best de inlogcodes weten, maar wij hebben ieder een eigen e-mail account en weten de inloggegevens niet van elkaar en dat willen we ook niet, of liever gezegd dat vinden we niet nodig.

Niet geheim, wel privé. Als er een praktische reden is, kunnen we best wel eens iets delen, maar in principe niet. Zo heb ik vn één van de bankpassen van mijn man de pincode geweten, toen er een praktische reden was voor hem om die pas aan mij uit te lenen. En ik heb wel eens mijn man gebeld of hij iets wilde opzoeken in mijn mail toen ik geen toegang had tot internet, daar moest hij wel mijn wachtwoord voor weten.

Maar om een kijkje te nemen in mailbox of internetbankieren? Absoluut niet. We hebben ieder onze eigen financiën, naast een bescheiden gezamenlijke huishoudrekening en spaarrekening. Dat is ieders eigen domein. En e-mail is ook gewoon privé. Daar een kijkje in willen nemen is wat mij betreft net zoiets als wanneer ik zijn telefoon zou afluisteren, of als hij er per se bij zou willen zijn als ik naar een vriendin ga om te horen wat we bespreken.

Een relatie hebben betekent niet dat je als een siamese tweeling aan elkaar vastgegroeid zit en geen enkel beetje eigen leven meer kan hebben.

Als mij man zou vragen naar dergelijke inlogcodes, zou ik me zorgen maken. Het antwoord zou 'nee' zijn, gevolg door de vraag wat er aan de hand is. Want ik weet dat hij in normale omstandigheden niet eens op het idéé zou komen naar dat soort dingen te vragen. Er zou iets heel erg mis moeten zijn als hij dat wel doet, het zou compleet out of character zijn.

Dan zou ik samen met hem even kijken. Meer uit praktisch oogpunt omdat hij toch de codes en zo vergeet. Geen geheimen, geen gekke dingen om achter te houden.

Tuurlijk. Wij weten alle wachtwoorden van elkaar, zodat we in geval van nood ook elkaars zaken op de computer kunnen overnemen zonder professionals te moeten laten hacken ofzo. En ook omdat het soms handig is als hij mijn zaken en ik de zijne kan afwikkelen.

Als je elkaar net kent moet je er wellicht voorzichtig mee zijn, maar als je al meer dan 20 jaar en gezamenlijke huishouding voert, zie ik geen enkele plausibele reden om wat dan ook bewust en moedwillig geheim voor elkaar te houden. (Wat niet hetzelfde is als verplicht zijn elkaar altijd alles te vertellen trouwens).

Sterker nog, de gevallen waarin ik weet dat het wel gebeurde, was in de regel geen goed nieuws. Vertouwen is de basis van een relatie, en voor mij gaat dat heel ver.

Bij ons is niets geheim. Als ik zijn inloggegevens nodig zou hebben, vraag ik ze en krijg ze van hem en omgekeerd.
Het interesseert ons zo weinig dat we ze steeds weer aan elkaar moeten vragen; " wat was ook alweer jouw wachtwoord"? Opschrijven doen we het niet nl. Ik heb ze ergens versleuteld staan, maar hoef eigenlijk nooit na te zoeken bij mijn eigen wachtwoorden. Die van hem vergeet ik steeds. We hebben een gezamenlijk email account en mijn man nog een aparte voor zijn werk. Soms kijkt hij wel eens op de gezamenlijke, als hij iets zoekt ofzo, maar ik regel administratief alles, dus kijkt hij zelden. Wat hij moet lezen stuur ik door naar zijn eigen account. We hebben allebei een hekel aan jaloezie en wantrouwen dus....

Ik (man, 31) heb al ruim 16 jaar een relatie met mijn vrouw. Ik peins er niet over om iets geheim te houden voor haar en andersom is dat idem.