Waarom is er een welstandscommissie?

De gangbare naam voor welstandscommissie is schoonheidscommissie. De commissie gaat over esthetische zaken m.b.t. gebouwen.
De commissie wordt door de gemeenteraad aangewezen: het is een college van deskundigen dat schriftelijk advies moet uitbrengen bij de toepassing van voorschriften. Het gaat met name over wat qua bebouwing in het landschap past en wat past in de huidige bebouwing. Onder andere nieuwbouw in een historische binnenstad (al tijden een heet hangijzer) en tegenwoordig ook met name de aanleg van windmolens en windmolenparken en de bouw van "blokkendozen" (magazijnen van bedrijven) langs snelwegen.

Al vanaf 1901 werd er op gelet dat bouwplannen esthetisch pasten binnen de omgeving. Dit hoefde niet te betekenen dat alle huizen gelijk werden, wel dat een huis 'niet uit de toon viel’.

Met de invoering van de Woningwet in 1901 werden vele bouwzaken voor het eerst door de overheid aan regelgeving onderworpen. In de nieuwe bouwverordening van 1918 werd opgenomen dat de overheid nadere eisen kan stellen ten aanzien van de veiligheid, de gezondheid en de welstand van gebouwen. De regels betroffen echter met name de bouwtechnische kwaliteit en deugdelijkheid van het ontwerp en niet zozeer de architectuur of esthetische zaken. Welstand speelde dan ook geen rol als onderdeel van de vergunningverlening, met andere woorden: een bouwvergunning kon niet geweigerd worden op basis van welstandsgronden.
Sinds 2004 moet een Nederlandse gemeente het eigen welstandsbeleid echter hebben vastgelegd in een welstandsnota. De welstandsnota is gebaseerd op artikel 12a van de Woningwet. In deze nota zijn de beleidsregels vastgelegd met daarin de welstandscriteria en welstandskaders die worden toegepast bij de welstandsbeoordeling van de bouwplannen. Het is mogelijk dat een gemeente welstandsvrije gebieden aanwijst waarin geen welstandsbeleid wordt gevoerd. Het is zelfs mogelijk om voor het gehele gemeentelijke gebied een welstandsvrij beleid te voeren, dat wil zeggen dat de gemeente de architectonische kwaliteit overal vrij laat. Enkele gemeenten hebben daartoe besloten en hebben dus geen welstandsbeleid en geen welstandsnota (meer).
Elke aanvraag om een omgevingsvergunning voor het bouwen van bouwwerken moet worden getoetst aan 'redelijke eisen van welstand'. Als een bouwplan niet aan de welstandseisen voldoet, mag er geen omgevingsvergunning worden afgegeven, tenzij het gemeentebestuur vindt dat andere argumenten nog zwaarder wegen.

Om de hoofdvraag te beantwoorden:

Om te voorkomen dat in de openbare ruimte een bonte kermis qua huizen ontstaat als gevolg van individuele (wan) smaak. En buurten waarin mensen mogelijk niet willen wonen als gevolg daarvan. Je huis mag je aan de binnenkant inrichten zoals je wilt, maar er zijn grenzen voor de buitenkant.
.
.
Als het appelgroene huis zou worden goedgekeurd, dan zou ook akkoord moeten worden goedgekeurd dat het pand daarnaast lila wordt geschilder, het pand daarnaast rose en het pand daarnaast zwart. Kleurrijke buurt.
.
Nog eens:

Als het appelgroene huis zou worden goedgekeurd, dan zou er ook akkoord mee moeten worden gegaan dat het pand daarnaast lila wordt geschilderd, het pand daarnaast rose en het pand daarnaast zwart. Kleurrijke buurt.