Wat moeten je hersenen nu heel goed kunnen/doen om wiskunde (B) goed te kunnen?

Voor wiskunde B moet je abstract kunnen denken. Het merendeel van algebra is moeilijk voor te stellen in iets anders dan grafieken. Ikzelf heb zowel wiskunde A als B gehad en vooral de mensen die (alleen) wiskunde A volgden, hadden moeite met het onderdeel algebra omdat er niets bij voor te stellen is. Differentieren, integreren blijven hele moeilijke handelingen. Pas op een hoger niveau besef je wat deze handelingen daadwerkelijk inhouden en zou je je er een voorstelling van kunnen maken.
(En dan ga ik nu nog maar even niet in op andere assenstelsels (bijv bolcoordinaten of imaginaire getallen).

Vergelijkingen zijn dan wel weer makkelijker voor te stellen, maar die kan je dan weer erg complex maken, waar ze bij Wiskunde B een handje van hebben. Die dat wordt als (zeer) moeilijk ervaren.

Echter zie je bij veel beta-mensen dat dit abstracte denken erg goed gaat. Op de een of andere manier begrijpen zij dit wel. Ikzelf kan heel veel visualiseren en ook het visualiseren van functies, complexe handelingen, etc kan ik voor mijzelf inzichtelijk maken.
Piagot heeft hier theorieen over, over de ontwikkeling. Abstract denken begint de komen tussen 7 en 11 en deze manier van denken groeit. Als mensen dit later en langzaam ontwikkelen, zal wiskunde B ene probleem kunnen vormen (terwijl ze later er erg goed in kunnen zijn. Bij mijzelf was 4 havo best lastig, toen viel het kwartje en was wiskunde B ineens geen probleem meer). (zie link 1)

Wat betreft de hersenscan, abstracte denkers kan je er niet zo maar uithalen. Dat komt (kennelijk) in het veld van "gedachten lezen". Zie deze link voor een leuk artikel daarover (zie link 2)

Wat betreft het visualiseren, daar kan men al meer in zien (in hersenscans). Radboud universiteit is daar erg ver in (link 3). Maar of je voor wiskundige taken al daadwerkelijk in de hersenscans kan zien wat er gebeurd en wat de verschillen zijn, daar kan durf ik niets over te zeggen en kan het ook niet zo snel vinden.