Is er wetenschappelijk bewijs voor de ziel? Zo niet, wat zijn dan de theorieen erachter? (van Religie/Spiritualiteit en die van de Wetenschap).

Als de ziel idd uit materiaal bestaat, zou dat reeds lang geleden aangetoond zijn.
Tevens rijst dan de vraag, hoe kan zo iets uit het lichaam verdwijnen, zonder dat het opgemerkt wordt,dus dat is zonder meer een gepasseerd station.
Persoonlijk ben ik de mening toegedaan, dat er niet zo iets als een ziel bestaat en dat er na het overlijden van een individu slechts een lijk resteert,dat of langzaam vergaat, dan wel gecremeerd wordt, maar in beide gevallen is het m.i. over en uit.

er is geen wetenschappelijk bewijs voor datgene wat u bedoelt met ziel.er is verder geen wetenschappelijke theorie achter het niet bestaan van de ziel,je kunt nooit bewijzen dat iets niet bestaat.

Het hangt er een beetje van af wat precies je definitie van 'ziel' is, In wetenschappelijke zin is de ziel of psyche alles wat de mens met zijn hersenen produceert. het resultaat dus van alle biologische, chemische en elektrische activiteit tussen de cellen in je bovenkamer. Daar horen gedachten bij, dromen, filosofieën, muziek, gevoel, emoties, kortom, alles wat je bent, denkt, beleeft, weet en doet buiten je vlees en je botten.

Dat dat er is weten we allemaal ; we twijfelen er niet aan en zien het de hele dag om ons heen. , voelen en ervaren het.

Dat maakt echter van 'de' ziel geen los , zelfstandig onafhankelijk van ons bestaand 'ding', dat voortleeft als de 'machine' die ze niet meer produceerde weg is. Ik zal proberen dat uit te leggen :

Als je een stuk muziek bedenkt, bestaat daarna die muziek/ dat muziekstuk. De Vijfde van Beethoven, bijvoorbeeld, die IS er gewoon. Punt.
Maar : alleen wanneer je hem speelt, zingt, uitvoert, opneemt, opschrijft of op wat voor wijze dan ook (tijdelijk) vorm / trilling / energie geeft. Het wordt nooit een 'ding' dat je kunt oppakken. Je kunt het opschrijven, zodat een ander het kan spelen. Je kunt het op een plaat zetten zodat een ander het kan afdraaien. Ook wanneer de bedenker van de muziek er allang niet meer is. Maar je kunt never nooit een muziek in je handen hebben, of doorgeven zonder 'vervoermiddel' (geluid).

Zoals muziek alleen maar daar is, tastbaar is en 'leeft' op het moment dat stem of instrumenten de lucht op de juiste manier doen trillen, zo is je ziel er alleen zolang je hersenen die voeden. En behalve proberen te verwoorden, op te schrijven, te vertellen, te componeren, op te nemen, te filmen, te fotograferen, te bouwen, wat dan ook, wat je ziel heeft geproduceerd, is de ziel, je persoon, de jij die je bent zonder vlees en bloed, zelf na je dood nog slechts een herinnering in de hoofden van anderen. Zolang zij leven.

Het experiment dat je noemt is al zo lang geleden onderuit gehaald, daar ga ik wegens ruimtegebrek niet eens op in ; dat zal vast een andere gv-er voor me doen.