Uiten blinddoofstomme mensen zich hetzelfde als 'gewone' mensen?

Mensen leren door imitatie. Door het nabootsen van geluiden leren we spreken. Onze spraak verfijnen we door onze eigen geluiden te vergelijken met geluiden van anderen en met andere geluiden die we zelf produceren. Door het zien van lichaamstaal en uitdrukkingen gaan we die zelf ook gebruiken om emoties over te brengen. Ook zien we wat onze uitdrukkingen voor effect hebben op anderen en we leren ze daardoor bij te stellen naar het effect dat we willen bereiken.

In de basis zijn we natuurlijk gelijk, en een aantal zaken zijn voorgeprogrammeerd. Een angstig gezicht is een angstig gezicht. En we maken geluid als we schrikken. We gaan huilen als we ons lichamelijk of geestelijk erg ongemakkelijk voelen. Maar wat blinde en dove mensen zullen missen is de ontwikkeling die wij hebben door interactie met anderen. Zij kunnen hun geluiden niet afstemmen, want zij horen niet wat ze produceren en zij zien het effect niet dat ze ermee sorteren. Zij kunnen hun gelaatsuitdrukkingen niet aanpassen aan wat ze ermee overbrengen.

Iemand die doof en blind is, is heel geisoleerd en zal zijn uitdrukkingsvaardigheid alleen kunnen ontwikkelen op basis van gevoels- en smaakprikkels. Uiteraard kan iemand daarop ook leren, maar het zal nooit zo verfijnd worden (en dus primitiever blijven) dan bij mensen die wel kunnen horen en zien.

Dus nee, iemand die doof en blind is, uit zich (zeker op den duur) niet hetzelfde, omdat hij zich niet kan aanpassen aan dezelfde prikkels als wij.