Waarom denken mensen dat ons gevoel voor geloof iets met Godsdienst te maken heeft?

Omdat die 2 niet zonder elkaar kunnen en onmogelijk zonder elkaar zouden kunnen bestaan
Geen geloof zonder iets waar je (zonder enig bewijs) in gelooft
Geen godsdienst zonder geloof

ten eerste, wat definieer jij als ''geloof'' want er is een verschil tussen ''geloof'' en ''religie'' ik ben atheist maar heb wel geloof, maar het maakt mijn een atheist door geen religie te hebben.

dat is vaak een fout die veel mensen maken, het gebruiken van het woord geloof voor een religie.

ik ben ook een voorstander van alles wat met de mens te maken heeft, en ik ben ook niet racistisch tegen mensen met een religie.
toch geloof ik niet in een ''god'' of een ''hogere''
en natuurlijk zijn er als atheist negatieve kanten, maar ook veel positieve.
ook concludeer ik dat als je wel een religie hebt er positive maar ook negatieve dingen zijn.

de reden dat als je praat over ''geloof'' mensen denken dat je religie bedoelt is gewoon straattaal, daar valt niets aan te doen, naast het zeggen dat het 2 verschillende dingen zijn.

Godsdienst en geloof hoeven helemaal niets met elkaar te maken te hebben. Een geloof (geloof in God, geloof in jezelf, geloof in de toekomst, etc. etc.) is een persoonlijk 'natuurlijk' proces dat vanuit je hart komt. Godsdienst/religie van welke soort dan ook is ingesteld door mensen en zie ik als een (machts) 'instituut'. Bijvoorbeeld ikzelf ben katholiek opgevoed. Ik geloof in God maar ik geloof absoluut NIET in de katholieke godsdienst. (Ik vind het ook bijzonder jammer dat mensen vanaf hun geboorte met een godsdienst 'opgezadeld' worden.)
Het is niet mijn bedoeling om met dit antwoord iemand te kwetsen want er zijn veel mensen die kracht putten uit 'hun' godsdienst, dit is puur hoe ik het zie/ervaar.

Plat gezegd is geloven volstrekt overbodig, omdat het niets toevoegt aan je leven. Jammer genoeg is dat in de praktijk niet helemaal waar, omdat alle vormen van geinstitutionaliseerd geloof nogal een brede sociale functie hebben. Op de loop van je leven, de dingen die je overkomen en de problemen die op je pad komen heeft het echter geen invloed, evenals op wat er gebeurt na je overlijden (namelijk : niets).

Voor veel mensen is het echter onbevattelijk dat er na de dood niets meer zou zijn (al vind ik persoonlijk het idee dat er wel iets zou moeten zijn nog veel onbevattelijker, en dat dan ook nog voor eeuwig !!) , en zoeken troost in de mooie verhaaltjes die religies ze vertellen. Voor een enkeling is dat het mooie verhaaltje naar keuze of het zelfbedachte verhaaltje, voor 99,9 % van de gelovigen echter is het het verhaaltje dat er met de paplepel is ingegoten - of eigenlijk : geramd.

Voor het mens-zijn echter, zelfs voor een 'goed, moreel' mens zijn, is relgie volstrekt overbodig. Het legt echter wel een grote verantwoordelijkheid bij jezelf als mens. Vermoedelijk kunnen veel mensen ook dat niet aan. Het grote (en groeiende) aantal atheisten dat zich gewoon sociaal en probleemloos gedraagt, zonder druk of dwang van bovenaf, bewijst dat we geen religie / sturing van boven nodig hebben om als mensen ' binnen de lijntjes te blijven' .

Klopt helemaal. Het zijn verschillende dingen.
Waarom? Waarschijnlijk vanwege ‘s mensheids grootste kwaal van de laatste eeuwen, de kortdoordebochtheid. Zodra je over geloof spreekt, zullen de meeste mensen direct de connectie met het een of andere godsgeloof leggen.
Ik prijs me gelukkig een vriend te hebben die Tom Poes ook kent. Op alles wat de ene zegt, reageert de ander met: ‘Hm’. Dan wordt er even nagedacht voordat er een reactie komt. Zeldzaam is dat, tegenwoordig. Kijk maar eens rond op GV.
Natuurlijk is het van gigantisch belang dat een mens kan geloven. Het is in feite hetzelfde als vertrouwen, en niet veel anders dan hoop en liefde. En op vertrouwen kun je bouwen. Zo is onze wereld dan ook gebouwd. En of je nou vertrouwt op een nieuwe lente na de winter, of ‘gelooft’ in Eastra als paashaas, maakt dat uit? Of de equinox becijfert, is dat anders?
Welnee.
En glimlach om de anti-gelovigen, laat hen hun eigen geloof. Wiskunde is hun god, ook al weten ze het niet.

Hun profeet? Tja, zoals gewoonlijk, mystieke cultussen, hè? Er lopen nog veel Einsteinianen rond, maar ‘bon ton’ is het Hawkinisme. Aanhangers van de string-theory worden hier en daar nog verketterd, maar dat vindt z’n plek ook wel. Iedereen zoekt zekerheid, maar zekerheid bestaat niet, dus iedereen gelooft.