hoe komt het dat je soms ouder gedraagt dan je leeftijds genoten is het door levenservaring? of zit het al in je persoontje

Het zit voor een groot deel in 'je persoontje' ja, hoe je bent en wat je kijk op de wereld is. Of je veel nadenkt of alles maar klakkeloos doet, je geslacht etc. Combinatie van allerlei factoren dus.

Mensen die veel meemaken zijn vaak sneller en in hogere
mate volwassen. Dat zie je oa. bij ernstig zieke kinderen.
Het nadeel is dat het wel tot een disharmonisch ontwikkelingsprofiel leidt, zoals andere traumatische situatie ook veroorzaken.
Het zit dus niet zozeer in dat "persoontje " maar wat dat persoontje voor de kiezen gehad heeft.
Als dat persoontje veel meegemaakt heeft, heeft het ervaringen en processen doorgemaakt waar anderen bijvoorbeeld tien jaar over doen.
Het is dan niet verwonderlijk als het gedrag dan meer ervaringconform, dan leeftijdsconform is.
Daarom ook kunnen kinderen die zeer beschermd opgevoed zijn , ook erg lang naïef en kinderlijk gedrag vertonen.
Je gedrag wordt dus in sterke mate bepaald door je levenservaring.

Bij veel mensen zie je dat ze zich op het ene of andere vlak ouder gedragen dan leeftijdsgenoten, maar je ziet bij die personen dan ook vaak gebieden waarop ze zich jonger gedragen dan leeftijdsgenoten.

Ieder mens heeft zijn eigen ontwikkeling en leert de dingen op z'n eigen tijd, hierdoor heb je dus sommige dingen al onder de knie die een ander pas later tegenkomt maar heeft een ander weer andere dingen al geleerd die jij nog moet.
Daarnaast leert de één zijn lessen makkelijker/sneller dan de ander, en de leersnelheid zal ook weer per les verschillen.

Dingen die je al in je persoontje hebt zijn naar mijn idee lessen die je in eerdere levens al afgerond hebt (dus toch een soort levenservaring).