Kunnen persoolijkheden bij een meervoudige persoonlijkheids stoornis ook een verschillend immuunsysteem hebben?

Meervoudige persoonlijkheid is inmiddels al een tijdje een zeer omstreden aandoening die vermoedelijk niet op zichzelf staat -als ze al echt voorkomt- maar een effect kan zijn van verkeerde psychotherapie in combinatie met een bepaald type persoonlijkheid.

Los daarvan, hoe ze ook ontstaan en in hoeverre de 'wakende' persoonlijkheid eventueel op de hoogte is van de alters en ze wel of niet bewust of onbewust stuurt, zitten de verschillen altijd in het karakter, gedrag, uitingen, taalgebruik, handelingen en voorkeuren van de alters. En hoewel de persoonlijkheden zichzelf totaal anders kunnen waarnemen (kleiner, groter, ouder, jonger, zelfs van het andere geslacht, dikker, dunner, andere haarkleur etc) zien ze er natuurlijk allemaal hetzelfde uit. Al kan houding en kleding zeker wel wat doen, zoals elke goede acteur kan tonen. Zo speelt Sally Field in 'Sybil' bijzonder overtuigend een vrouw met meerdere persoonlijkheden, die in geloofwaardigheid niet onder doet voor een 'echte' MPS-patient (en daarmee de geloofwaardigheid van de kwaal natuurlijk wel flink schade doet). Niet in de film maar wel in het boek is zelfs al sprake van de rol die de therapeute speelt in het ontstaan en voorkomen van de alters.

Maar lichamelijk, biologisch, genetisch is het natuurlijk maar 1 persoon, dus ook het immuunsysteem is identiek. Wat niet betekent dat ze ook aan de zelfde kwalen lijden of bevattelijk zijn voor de zelfde ziektes, want zoals we weten van het placebo- (en nocebo)effect , heeft onze psyche, onze gedachten, onwaarschijnlijk veel invloed op ons lichamelijk welbevinden en zelfs op onze gezondheid. Waardoor alters wel degelijk bijvoorbeeld een andere bloeddruk kunnen hebben, maar geen andere bloedgroep. En de ene aan migraine kan lijden terwijl de ander daar nooit last van heeft. Maar een die een griepvirus bij zich draagt en de ander niet, dat kan dan weer niet. Wel kunnen ze verschillend reageren op het virus.

Allergieen lijken wel degelijk een grote psychische factor te kennen, dus ja, in theorie kan de een allergisch zijn voor iets waar de ander gewoon tegen kan. MPS gaat niet dieper dan de psyche, ze dringt niet door in de genen. Maar de invloed van diezelfe psyche kan wel heel ver gaan.