Waarom mag je partner alleen van jou houden?

Ik kan niet zo goed delen.

mijn partner mag wel van een ander houden en mag me ook verlaten. Niets duurt eeuwig in dit leven, dus een relatie ook niet.
Trouwens dit is een chatvraag, dat mag niet.

Ik ben liever exclusief las het op liefde en relaties aankomt.
Ik hou niet van veelwijverij, als IK een van die vele wijven ben tenminste. Is dus gewoon een kwestie van egoïsme.

Dat is wederom onwetendheid... Iedereen mag van mij houden van mijn partner en van mijn partner mag ook iedereen houden, sterker nog: mijn partner mag van iedereen houden, net zoals ik dat mag...

Wij laten ons vrij om te houden van wie we willen en andersom... Wat echter wel wat anders is, WAT je met dat houden van doet... Uit ik dat houden van op dezelfde manier als ik dat uit naar mijn eigen partner, dan is dat anders... En dat is ook weer andersom zo...

Waarom is dat dan? Heel eenvoudig omdat we een verbond gesloten hebben om dat alleen en exclusief samen in de relatie te delen, dus als een ander dat gaat uiten in een andere relatie, dan is dat contractbreuk...

Ik ben heel vaak verliefd op anderen, maar dat UIT ik niet in zaken die ik alleen maar met mijn partner zou delen en het is totaal toegestaan door mijn partner en andersom net zo...

Een relatie is geen wederzijdse gevangenis... Als dat wel zo is, dat houdt die relatie niet lang stand, want niemand wil opgesloten zitten...

Omdat jullie hebben getekend met de bruid dat jullie alleen maar voor je zelf moet houden. en van niemand anders, anders gaat het mis toch. Dan is er kan op vreemdgaan enz enz...
Dat is niet goed!

Waarom zou jij of je partner niet verliefd op een ander mogen worden?Verliefd zijn is een gevoel,net zoals houden van...en gevoelens kan je niet even uitzetten.Zolang diegene die verlieft is op een ander er niks mee doet,is er niks aan de hand.En als je afspraken maakt wat wel mag en niet mag,en ze houden zich eraan,is er ook geen probleem.

Ik wil niet moeten concureren met een ander. Hij heeft voor mij gekozen en dat heeft als consequentie dat dat ik de enige voor hem ben, ik wil op hem kunnen rekenen. Maar dat geldt ook andersom. Ik wil een gelijke van hem zijn en hij van mij.

De basis hiervoor is evolutionair. Je wilt dat jouw kinderen het beste, het sterkste zijn (meer kans op overleven) en je zoekt dus ook de beste en in jouw ogen sterkste partner uit. Je wilt als man zijnde niet dat jouw vrouw wordt bevrucht door in jouw ogen 'zwakker' zaad. En als vrouw zijnde wil je niet dat jouw man ook met andere vrouwen paart, omdat hij dan de aandacht voor jou en je kind verliest (man = bron van bescherming en voedsel).

Da's allemaal heel lang geleden, maar een deel van de jaloezie die wij vandaag de dag voelen komt hier uit.

Tegenwoordig speelt bovenstaande minder. Bedenk dat de sociale context (christelijke waarden en normen) de afgelopen decennia (zeg maar vanaf eind 19e eeuw) een grote rol heeft gespeeld. Een man was de heer des huizes, een vrouw ondergeschikt. Nóg (openlijk) een partner erbij was taboe. Tegenwoordig zie je heel voorzichtig een kleine verschuiving en komt er steeds meer belangstelling voor polyamorie (het liefhebben van meerdere partners). Géén polygamie trouwens (getrouwd zijn met meerdere partners).

Tja, en of dit werkt in een relatie - en hoe je hier mee om moet gaan - dat is een uitdagende reis. Té uitdagend denk ik voor de meeste mensen, vandaar dat veel mensen maar niet aan dit avontuur beginnen. De jaloezie en de daarmee gepaard gaande gevoelens (angst, onzekerheid, twijfel, achterdocht, etc.) zijn voor de meeste mensen een brug te ver.

Omdat wij, in elk geval het grootste gros (helaas, nog) niet in staat zijn om onvoorwaardelijk lief te hebben.

Mensen hebben een diep verlangen om de 'eerste' te zijn. Allemaal om eigenwaarde te behouden.
het gaat allemaal om eigenwaarde = EGO-waarde

Wie een 'open relatie' wil,
die zal dáár geen problemen mee hebben;
http://nl.wikipedia.org/wiki/Open_relatie

Wie een 'monogame relatie' wil,
die wil de 'verliefde liefde',
van 'die ene persoon', voor zichzelf hebben.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Monogamie

Ik vind 'het ene' niet beter dan 'het andere';

het is maar net,
wat men binnen in de relatie afspreekt.

En áls twee mensen met elkaar afspreken,
om de 'verliefde liefde' (zoals jij dat noemt)
slechts voor elkaar te willen behouden,
dan is dát de afspraa;.

dáárom mogen die twee mensen,
vanwege hun 'zelfgemaakte keuze/ afspraak',
slechts van elkaar houden...

Toegevoegd na 4 minuten:
Anders is er namelijk sprake van Polygamie...
http://nl.wikipedia.org/wiki/Polygamie