Waar zit je gevoel?

In je hersenen.

Je ziet iets en je hersenen zoeken er bij wat het is. In dit geval is de verbinding 'sneeuw' - 'vond het mooi vroeger' erbij gevonden. Je hersenen geven je dat gevoel dan ook weer door.

Dit is bijvoorbeeld handig als je een keer in een brandnetel bent gaan zitten. Je hersenen geven dan ook door 'auw, vervelend' dus doe je het niet nogmaals. gelukkig werkt het met fijne dingen hetzelfde.

Nee, geen onbekend zintuig. Je leert zo veel in je leven,en dat sla je op in je brein. Net als op een harde schijf. Als je er verder niets mee doet blijft het toch opgeslagen, en als je dan plots weer zo iets ziet of meemaakt, dan komt die file weer naar boven.

Dat vindt plaats in de hersenen ,maar het zijn ook prettige gevoelens door prettige herinneringen van uit het verleden. Het lijkt een zeer snelle flashback die je bijna niet kunt waarnemen maar wel voelt.

Ja, dat gevoel zit in je verankerd via de zintuigelijke waarnemingen van toen. En door herkenning van een specifiek detail (glinsteren, reuk, smaak) kan diezelfde beleving terugkomen. Het gevoel van toen wordt getriggerd weer op te komen.
Heel fijn is dat.
Hier kun je ook mee spelen. NLP heeft rond dit gegeven een techniek ontwikkeld die heel handig is om in een bepaalde stemming of beleving te komen.

Geniet er nog maar lekker van...

Mijn gevoel zit in mijn hersenen,het is een combinatie van zintuigen zoals het binnenkomt via je ogen(het prachtige gezicht van die wondere wereld)je oren( die weldadige stilte)je neus(die frisse geur) en je tastzin(het voelen van die zachte witte sneeuw).Het is onbetaalbaar en zo sfeervol.Het geeft zo'n vredige sfeer,alsof je in een sprookjeswereld bent belandt.

Het gevoel zetelt in je ervaring... Je kunt alles ontkennen, maar je gevoel in je ervaring ontkennen kun je niet...

Je kunt alles ontkennen, maar je eigen ervaring is er nooit niet...

Toegevoegd na 1 minuut:
Het gevoel kun je splitsen in bewustzijn (zetelt in chakra 6), in liefde (zetelt in chakra 4) en emotie (zetelt in chakra 3)...

Je subtiele gevoel zetelt in de hersenen. In de linkerhersenhelft zetelt dat gevoel, en in de rechterhelft de ratio die het uit wil leggen.

het gevoel dat je beschrijft komt van je hersenen die worden geprikkeld door een bijv. een herrindering van reuk,smaak,lichamelijk gevoel,van iets zien ect.
dit uit zich weer in een blij,warm,boos,verdrietig of bang "gevoel"

Verwerking van emotie is heel wijd verspreid over de hersenen, maar belangrijk zijn de amygdala (verwerken en onthouden van emotie) en waarschijnlijk de hippocampus (nestelen van langetermijngeheugen en ruimtelijk bewegen).

Je ziet je speelgoed, en je hersenen besluiten spontaan dat dat een goede herinnering was. Dus worden je zenuwen gestimuleerd en worden er endorfines afgegeven. Die gaan door je bloedbaan in de rondte, en in andere zenuwbanen pakken receptoren de endrfines op. Een signaaltje gaat terug naar je hersenen, welke dan bewust realiseren 'Goh, wat was dat leuk vroeger' en je krijgt een warm gevoel rond je hart.

Dat - in een notedop- gebeurt er op dat soort momenten.

In je hersenen maar vooral in je hart. Je denkt in feite met je hart.

Gevoel, geheugen en andere persoonlijke zaken zijn opgeslagen in ELKE cel van het lichaam.

Er zijn verhalen in de wereld (en die geloof ik OP GEVOEL), dat mensen met een donoroorgaan opeens herinneringen krijgen van het leven van die donor. Terwijl die twee elkaar nog nooit ontmoet hebben en elkaar niet kennen.

Doordat er cellen van een ander in het lichaam zitten, zitten er ook die herinneringen in het lichaam.

Vanuit de TaiChi wordt ook geleerd om elke beweging op te slaan in de cellen van het lichaam. Zodat je niet meer hoeft na te denken welke bewegingen uitgevoerd moeten worden. Elke cel heeft een geheugen, en elke cel heeft daardoor ook geheugen. Hierdoor kan je ZONDER denken en gedachten de TaiChi bewegingen uitvoeren.
Juist zonder denken, herinner je juist de bewegingen.

Ook hier geldt weer: De gehele wereld zit in 1 korreltje zand.

gevoel word gevormt door dingen die je mee gemaakt hebt.

Je gevoel zit overal in je lichaam.
Het besef van het gevoel zit in de hersenen.

Mijn lichaam, mijn brein, mijn ziel, mijn hart, zij veroorzaken allemaal gevoel.soms werken ze samen, soms is het een van deze onderdelen die een extra impuls geeft.
Soms moet ik nog huilen als ik denk aan hoe ik zag dat mijn moeder een ernstig ongeluk kreeg, dat kan komen door de spontane gedachte daaraan, maar ook door buiten te lopen in de felle zon(het gebeurde op een warme zonnige dag), door het zien van een ladder(ze werd weggedragen op een ladder bij gebrek aan brancard), door het ruiken van de geur van ontsmetting/dettol(de reuk rond haar bed).
Mijn gevoel komt tevoorschijn, het zetelt overal, het is er eigenlijk altijd, maar krijgt een extra invulling door een herinnering.
Gelukkig weet je niet alles meer anders zou je gek worden.
Mijn dochter verteld vaak hoe ik haar voor de eerste keer sneeuw liet voelen, ze vergeet het nooit meer zegt ze. De witte wereld om haar heen, de kou van de sneeuw, het geluid dat werd gedempt door de sneeuw.....
Vorige week liet ik mijn kleindochter voor het eerst van haar leventje sneeuw voelen(zie foto).....wie weet wat haar gevoel wordt bij deze ervaring

Wat prachtig dat je het gevoel als precies hetzelfde ervaart als toen je 3-jaar was !

Ik vind dat een knap staaltje en het getuigt van een tevreden mens, lijkt me.
Sommigen hebben altijd behoefte aan nieuw nieuw nieuw. Ook ik vaak. Ik ben nu op een hele andere manier verliefd dan vroeger (op een nieuwe vriendin) en zelfs als ik in de bergen loop, is het geen herhaling, maar overweldigt t me ter plekke...(...weer zou je zeggen, maar het voelt als zeer nieuw en is niet te vergelijken met de eerste keer).

Dit neemt niet weg dat ik jouw beschrijving geloof en het wonderlijk en prachtig vind te lezen...

Het gevoel zit officieel in je hersenen. Maar het krachtigste voel ik het in mijn buik als ik iets moois of lelijks ervaar.

Als je heel bewust ervaart (emotionele ervaring), wat je als kind met het houten speelgoed gedaan hebt en met de sneeuw (en ik vermoed met nog veel meer andere zaken), leer je het kennen tot op een heel subtiel niveau.
Je lichaam is aan tijd gebonden en ervaart op een grover niveau, tast, proeven, ruiken, zien....

Je ziel daarentegen neemt heel fijne energieën waar, en is daarnaast ook nog op een andere manier aan tijd gebonden dan het lichaam, je kunt als het ware tijdreizen met je ziel, ware het niet dat je ziel in alle tijd tegelijkertijd is.
Deze fijne waarneming is gelijkend op de grove waarneming, neem helderziendheid, helderhorend, heldervoelend, enz.

Wat je overkomt is een tegelijk zijn en twee tijden, je ziet het houten speelgoed. En dat is voldoende om contact te maken met je ziel in toen, voor je lichaam en je denken is het verleden tijd maar voor je ziel niet.
Je hebt het aanknopingspunt nodig om het te herkennen, maar dan kun je (met je denken) naar elke bewuste ervaring van je leven.