Heeft prozac nadelen?

Alleen jij kunt vertellen wat jij nadelen van Prozac vindt. De één vindt het misschien een nadeel dat de oorzaak niet wordt weggenomen, maar de ander is allang blij dat het voor hem/haar goed werkt.

Wat een nadeel is in mijn ogen:
"Na jarenlange discussie over en onderzoeken naar de effectiviteit van de nieuwe generatie antidepressiva (SSRI's), is geconcludeerd dat mensen die niet lekker in hun vel zitten, zich somber en neerslachtig voelen, beter geen antidepressiva kunnen slikken. "Die helpen namelijk niet of nauwelijks beter dan een neppil, maar hebben wel allerlei bijwerkingen. Er zijn betere manieren om uit een dip te komen en de stemming duurzaam te verbeteren."

Het gebruik van SSRI's door jongeren wordt sterk afgeraden, omdat het kan leiden tot agressief en suïcidaal gedrag. Waarom mensen een antidepressivum krijgen voorgeschreven, is volgens het artikel (1e bron) niet bekend."

En natuurlijk de bijwerkingen. De belangrijkste bijwerkingen zijn de volgende:
- Maagdarmklachten, zoals misselijkheid, diarree, krampen, braken en verminderde eetlust.
- Hoofdpijn en vermoeidheid.
- Slapeloosheid.

De maagdarmklachten verdwijnen meestal als je gewend bent geraakt aan het geneesmiddel, en de klachten zullen minder zijn als je het geneesmiddel met voedsel inneemt.
Bij last van slapeloosheid, moet je 't geneesmiddel altijd 's ochtends innemen.

alle medicijnen hebben nadelen, en voordelen natuurlijk. het gaat er maar om wat het zwaarste weegt. succes met je keuze

Bedenk allereerst dat alles wat ik hier zeg algemene dingen zijn, en dat jouw artsen veel beter kunnen inschatten wat voor jou belangrijk is.

Om je vraag te beantwoorden: de bijwerkingen van dit middel zijn veelal tijdelijk. Dit soort middelen hebben best veel bijwerkingen, maar vaak zal het nadeel van bijwerkingen als een droge mond, misselijkheid, slapeloosheid, levendige dromen of een verminderde eetlust minder belangrijk worden gevonden dan de kans dat een depressie opknapt door dit middel. Het is dus een afweging, zoals altijd bij medicatie. In feite is de vraag die jij stelt er daarom ook één die je met je psychiater zou moeten bespreken: die zou jou moeten uitleggen wat de mogelijke nadelen en risico's zijn, wat de voordelen zijn, en welke andere behandelingen er mogelijk zouden zijn. Als je psychiater niet uit zichzelf deze uitleg erbij geeft, vraag daar dan naar. Je hebt recht op goede en volledige informatie, zodat je samen met je arts kunt bepalen welke behandeling je wel of niet wilt.

Deze middelen kúnnen lichamelijke schade veroorzaken op lange termijn, met name lever- en nierschade. Dat komt weinig voor, en bij een verder gezond en jong iemand, wordt dat zeer zelden beschreven.

De belangrijkste nadeel is volgens mij dat de werkzaamheid van dit soort middelen dubieus is. Dit blijkt steeds meer uit onderzoeken, hoewel het bij sommige mensen natuurlijk goed werkt, en bij een langdurige depressie als diverse therapieën niet aanslaan, toch medicatie soms geïndiceerd is. Nadeel van specifiek dit middel in jouw geval lijkt mij dat er weinig effect bekend is van fluoxetine op bepaalde angststoornissen, terwijl er ook antidepressieve middelen zijn waarbij dat wél het geval is.

En tenslotte, wat volgens mij het allerbelangrijkste is: zeker bij jongeren is bekend dat dit soort middelen zelfmoordgedachten en -neigingen kunnen versterken of veroorzaken. Dat geldt vooral in de eerste paar weken van de behandeling. Dus als je besluit hiermee te starten, dan is het zaak dat je goede afspraken maakt met je arts en met mensen in je omgeving dat zij jou goed in de gaten houden, en aan de bel trekken als er dingen veranderen in je gedrag waar ze zich zorgen over maken, en dat jij zelf ook goed in de gaten houdt wat het middel met je doet, en daar zeker de eerste paar weken regelmatig contact over hebt met je psychiater.

In jouw geval: Nee. Kijk naar wat je op dit moment meemaakt: je bent al een jaar depressief en hebt suicidale gedachten en lichamelijk klachten. Stel dat de bijverschijnselen van prozac:
Bijwerkingen
Zeer vaak (> 10%): misselijkheid, diarree, slapeloosheid, hoofdpijn, vermoeidheid (o.a. asthenie). Vaak (1-10%); verminderde eetlust, angst, nervositeit, rusteloosheid, libidovermindering, slaapstoornis, abnormale dromen, concentratiestoornis, duizeligheid, slaperigheid, tremor, wazig zien, palpitatie, voorbijgaande roodheid van het gezicht en hals, geeuwen, dyspepsie, smaakveranderingen, braken, droge mond, jeuk, huiduitslag, urticaria, hyperhidrosis, artralgie, frequente mictie, gynaecologische bloeding, vertraagde of afwezige ejaculatie, impotentie, verkoudheid, gewichtsverlies. Soms (0,1-1%): depersonalisatie, stemmingsverandering, abnormaal orgasme, psychomotorische hyperactiviteit, ataxie, evenwichtsstoornis, myoclonus, mydriasis, hypotensie, dyspneu, slikstoornis, alopecia, koud zweet, spiertrekkingen, dysurie, seksuele disfunctie, malaise. . Zelden (< 0,1%): anafylactische reactie, serumziekte, hyponatriëmie (vooral bij ouderen en bij gebruik van diuretica; dit kan samenhangen met het SIADH), agitatie, (hypo) manische reactie, hallucinaties, paniekaanval, convulsie, acathisie, buccoglossaal syndroom, vasculitis, vasodilatatie, faryngitis, oesofageale pijn, angio-oedeem, ecchymosis, lichtgevoeligheidsreactie, purpura, urineretentie, galactorroe. Verder is gemeld: suïcidaal gedrag of suïcidale gedachten, . serotonine syndroom, pulmonale reacties, epistaxis, gastro-intestinale bloedingen, erythema multiforme (die kan overgaan in Stevens-Johnsonsyndroom of toxische epidermale necrolyse (lyellsyndroom)), hepatitis, myalgie, priapisme, slijmvliesbloedingen, abnormale leverfunctietesten. Na stoppen van de behandeling kunnen onttrekkingsverschijnselen optreden, waaronder paresthesie. Bij kinderen en adolescenten: meer kans op suïcidaal gerelateerd gedrag, vijandigheid, (hypo)manie, epistaxis; melding van groeiachterstand, een afname in alkaline fosfaatspiegels en bijwerkingen die mogelijk wijzen op vertraagde seksuele ontwikkeling of seksuele disfunctie. Bij gebruik van SSRI's en TCA's neemt, vooral boven de leeftijd van 50 jaar, de kans op botfracturen toe.

En dan nog: dit betekent niet dat die zich zullen voordoen bij jou. en dan nog: weegt dit niet af tegen hetgeen je op dit moment meemaakt?

Jeetje, heb ik gisteren nog twee reacties geplaatst hier, zijn ze verwijderd... niet handig in dit geval. (zal wel aan de links hebben gelegen).

In elk geval ging het erover dat Prozac bij jongeren de neiging versterkt om zelfmoord te plegen. Neem dit alsjeblieft serieus. Geef vooral aan bij je psychiater dat je die gedachten zo sterk hebt.

Verder heb ik een antwoord getypt over de verschillende groepen waarin anti-depressiva worden ingedeeld. Je schreef ergens dat je je afvroeg hoe jij in godsnaam moest weten welk ander middel je zou kunnen gebruiken. Ik antwoordde je dat het echt niet van je verwacht wordt dat jij dat weet, de werking van antidepressiva is ingewikkeld. Dit is echt werk voor de psychiater (als je daarmee geen contact meer hebt, dan is de huisarts degene die je kunt vragen). In elk geval worden antidepressiva ingedeeld in een paar groepen, omdat ze per groep een verschillende werking hebben. Meestal wordt als het ene middel vervelende bijwerkingen heeft een middel uit een andere groep geprobeerd.

Je mag in elk geval nooit van het ene op het andere moment stoppen met antidepressiva, dat kan heel vervelend zijn (spreek uit ervaring)! Je moet deze middelen afbouwen onder begeleiding van een arts (psychiater is ook arts).

Een pasklaar antwoord is er niet, maar dat wil niet zeggen dat er geen uitweg is. Al lijkt het dat je nu geen kant op kunt of geen mogelijkheden hebt, toch zal het moment komen dat je dat wel ziet.

Sterkte!

Ja, prozac heeft, net zoals alle medicijnen, het nadeel dat je jouw herstel van jouw vertrouwen in dat medicijn laat afhangen.
Indien jij daar niet bewust mee omgaat en jouw dokter liever medicijnen voorschrijft dan mentale ondersteuning te bieden en/of voor te stellen dan ga jij dat spul blijven nemen tot je andere ongewenste verschijnselen krijgt zoals:
maagzweer,
nierstenen,
hartklachten,
verlamming van oogleden of andere lichaamsdelen
enz.

Het verbaast me niets dat je nu ook te maken krijgt met hetgeen jij irreële angsten noemt.

De keuze is nu echter aan jou om jouw psychisch herstel enkel van prozac te laten afhangen dan wel van jouw natuurlijk vermogen om weerbaarder te worden via diverse leuke (en soms misschien ook minder leuke) mentale oefeningen.

Kijk eens wat vaker naar programma's die op jouw lachspieren werken en sluit je aan bij een groepje levensgenieters die jou helpen om zelf met ludieke ideeën op de proppen te komen.

Ik begrijp heel goed wat het is als je reeds jong 'moet' opboksen tegen dit soort kwellingen, ik heb er zelf ook al mijn mentale krachten voor moeten bundelen om uit die neerwaartse spiraal te geraken doch ik heb altijd geweigerd om anti-depressiva te nemen. Zelfs toen ze me ooit werden voorgeschreven.
Toen ik ze gekocht had heb ik er eentje uit de verpakking gehaald en ik heb er staan naar staren tot er een gedachte voorbij flitste die mij deed beseffen dat ik op dat moment de keuze zou maken tussen mogelijks verslaafd worden aan dat spul of zelf sterker worden via de minder makkelijke weg die mij op termijn echter berinnesterk heeft gemaakt ;-)

Voor mij gaat er niets boven het opwekken van herstelhormonen via natuurlijke weg. Dat kan door intensief te sporten op een terrein dat jou heel goed ligt, dat kan via muziek maken, muziek beluisteren of zelf zingen, dat kan via vrijen, maar ook gewoon door veel en uitbundig te lachen of door extra te rusten op momenten waarop Jij voelt dat er voldoende van Jou is gevergd.

Indien je er klaar voor bent om in jezelf en je eigen herstel-kracht te geloven dan is dit een belangrijk keerpunt in jouw leven. Ik wens het jou van harte toe.

Liefs, Succes en Big Smile van me

Hee kerel, over nadelen en bijwerkingen valt zo veel te vertellen dat je al snel het spoor bijster raakt. Ik heb maar één tip: vraag de psychiater het hemd van zijn lijf. Ervaring in familie. Op jonge leeftijd aan de SSRI is niet ongevaarlijk, m.n. toename van zelfmoordgedachten. Regel mensen om je heen, schreeuw het uit dat het serieus is. Neem je ouders mee, of bij twijfel doe een second opinion.

Sterkte!