Hoe kan je jezelf vergeven en inzien dat de dingen die je deed niet erg zijn?

Door te zien wat er speelt... De ander heeft je schuldig gemaakt van alles... De ander heeft hel en verdoemenis gepreekt... Jij gelooft dat...

Als jij iets deed uit NIET WETEN, onwetendheid dus, stel je plukt een bloemetje omdat je klein was en niet wist dat het niet mocht, maar je vond het zulk mooi bloemetje...
Die ander heeft je schuldig gemaakt en je stopt e met het plukken van bloemetjes uit angst... De persoon die het je verbood is blij, jij stopte met bloemetjes plukken... Maar jij bent nog niet van die angst af... Sterker nog, jij hebt nog meer angst...

Zie wat er speelt, jij was onschuldig en bent dat nog steeds...

Door te begrijpen kom je hieruit...


Ik zal je een anekdote vertellen van Osho...

Aan hem werd een vraag gesteld over schuldig zijn... Meestal antwoordde hij heel lang... Maar nu zei hij dit is een heel kort antwoord... Op de vraag waarom voel ik me altijd schuldig? zei hij dit: Iedereen is gelijk... Maar een soort mensen voelen zich schuldig en een soort mensen die voelen zich nooit schuldig... Bij welke soort hoor jij? Maar zegt hij iedereen is gelijk, by design...

Dus het makt niet uit wat je voelt, je bent onschuldig... Vergeef jezelf gewoon en herhaal dat tot je het zelf niet meer hoeft te doen...

Schuldgevoel in deze context is zo 'nutteloos' het vreet energie en brengt je nergens.
Praten en blijven relativeren kan helpen, misschien kun je een voorbeeld van jezelf uitleggen aan je vriendin, we doen allemaal wel eens dingen waarvan we denken"Dat was niet echt slim.' leg haar uit dat jij jezelf dat hebt kunnen vergeven en waarom.
Leg haar uit dat als je niet lekker in je vel zit, je gedachten met je op de loop kunnen gaan, je daar minder grip op hebt, waardoor er 'spookbeelden/gedachten' kunnen ontstaan en ook al wéét je dat het niet waar is, ze zijn er. Ze is niet de enige die dit overkomt, dat kan ook helpen, omdat je denk dat jij aléén zo in elkaar zit.

Dat is heel vervelend.
Je moet ten eerste heel sterk zijn. Recht in de ogen kunnen kijken. Ten eerst haar excuses aanbieden.
Als haar excuses wordt geaccepteerd. Dan is die 1 stap al verder.
Ik vindt wel knap van haar dat die zo iets wilt gaan doen. Dit is namelijk niet makkelijk.!
Niet iedereen kan dit doen.
Tijdens dat leuk gesprek moet die goed over na denken wat die wilt vertellen. Zeker niks over de verleden praten...

En nu zichzelf vergeven, dat is simpel.!
Gewoon doen alsof er niks gebeurt was. niet er aan denken. Maar dat gebeurt sowieso. En dan moet die bijvoorbeeld een belletje doen naar die vriendin van haar, en vragen of die wat te doen heeft of zo...

Ja ik weet niet gewoon niet er aan denken.!
Zich zelf met andere dingen bezig houden.
Verleden vergeten.
Verleden tijd heeft geen nut meer.
Ze moet naar de toekomst kijken.

Maar weet je wat? Als zij zich zelf kan vergeven. Dan komt de rest wel goed...

Succes.!

Door een gesprek aan te gaan, eerst een gesprek tussen haar en jou.
En vervolgens tussen haar en de mensen waar zij zich schuldig over voelt.
Als ze het hoe en waarom uitlegt.
Dan zal dat enigzins een opluchting zijn voor haar, en begrip vanuit de ander.

Gedane zaken nemen geen keer, dus je vriendin zal de zaken welke ze gezegd of gedaan of gedacht heeft, onder ogen moeten zien en eventueel uit moeten praten waar dat nodig is, hierbij zou je haar natuurlijk kunnen steunen, maar ik denk dat het wel belangrijk is dat zij dit zelf doet.
verder raad ik jou en haar aan het boek :"de kracht van het NU"( E. Tolle) te lezen waarin je geleerd wordt dat alleen nu - het eeuwige heden - belangrijk en echt is, en verleden en toekomst slechts in je hoofd bestaan......
succes!!

Wat gebeurd is is gebeurd, het heeft geen zin daar nog over na te denken. Herrinneringen zijn niet waar. Blijf in het nu. Verlang niet terug naar het verbeteren van het verleden.

Ze moet leren inzien dat ook zij maar gewoon een mens is dat fouten maakt en mag maken. Iedereen maakt fouten, dat mag dus zij ook. Ze kan het makkelijker maken voor zichzelf door zich voor te nemen d'r best te doen dat het niet weer gebeurd.

De herinnering gaat alleen verder naar achteren door de mensen veel te zien. Er gewoon weer naar toe gaan dus. Dan nemen nieuwe gebeurtenissen de plaats in voor in het geheugen. Echt vergeten doe je het niet, dat moet ook niet anders zou je niet van fouten leren, maar het wordt steeds minder belangrijk.

Sleep haar dus mee om nieuwe herinneringen te maken met die bewuste mensen, waardoor de oude herinneringen naar achter geduwd worden. Ze moet stoppen zielig te zijn, stoppen slachtoffer van haar eigen gedrag te zijn.

Een wijs iemand zei in dit verband ooit tegen mij :
Je bent een trui aan het breien, en een tijd lang heb je steken laten vallen. Nu ben je heel druk bezig, alle gevallen steken te proberen op te halen. Je bent zó druk bezig met repareren, dat je intussen opgehouden bent door te gaan met breien.
Accepteer, dat in jouw unieke trui niet alle steken perfekt zijn - juist die 'andere' patronen in je trui maken het tot jóúw trui.
Ga door met breien.
Accepteer, dat je wijzer bent door je gemaakte fouten, maar blijf niet stilstaan bij wat is geweest.
Ga door, en vertrouw erop, dat je díé steken in elk geval níét meer zult laten vallen.
't Wordt een mooie trui, zei hij.....