Waarom kunnen mensen vaak moeilijk uitleggen waarom ze hun partner mooi vinden?

Iemand die op straat loopt en die je niet kent, daar kun je makkelijk over oordelen. Diegene ken je niet, dat maakt onpersoonlijk. Hij/zij hoort het niet, ook niet via via, dus je kunt makkelijk alles over die persoon zeggen.

Van je eigen partner kenmerken noemen die je mooi vindt, dat is persoonlijk. Dus moeilijker te benoemen. Tevens ben je zo gewend aan diegene, dat je niet meer denkt in kenmerken, maar "gewoon" van diegene houdt. Gewoon om hoe die is. Kenmerken noemen zou daar afbreuk aan kunnen doen. Dus ook daarom lastig.

Stel je de vraag aan een net verliefd koppeltje zal je waarschijnlijk wél een uitgebreid antwoord krijgen.
Als je al langer bij elkaar bent is dat lichamelijk aantrekkelijke minder belangrijk, is de persoon in zijn geheel het belangrijkste. En misschien vinden we het ook allemaal vanzelfsprekend omdat je er niet meer zo bij nadenkt, (behalve als het je zo ineens gevraagd wordt dan)
Niet verkeerd om eens af en toe te doen dus: Je afvragen waarom je partner zo aantrekkelijk is!!
Leuke vraag +1

Precies, je valt op hem/haar omdat híj het is en omdat je met die persoon een verleden hebt. Een persoon op straat vind je fysiek mooi, maar verder niets, want die ken je niet. Je partner is voor vreemden gewoon één van de vele mensen, niks bijzonders. Voor jou is 'ie een van de belangrijkste personen in je leven. Je vindt hem niet alleen fysiek mooi, maar het geheel van karaktertrekken, zo ga je ook iemand mooi vinden. Toen ik mijn ex voor de eerste keer zag vond ik hem niks bijzonders, toen ik hem beter leerde kennen en ik verliefd werd, vond ik hem een van de mooiste personen ter wereld. Toen ik het uitmaakte omdat ik me door hem verraden voelde vond ik hem ineens lelijk.

Je gaat al zolang met je partner om, dat alles zo vanzelfsprekend is geworden en daardoor vallen de dingen minder op. Bijvoorbeeld omdat hij een leuke lach heeft, die lach heb je al zo vaak gehoord dat dit normaal is. En valt dit dus niet meer op.

Kom je net een vreemde tegen dat observeer je deze op een hele andere manier. En is alles nieuw, en kan je deze zoals we het wel eens zeggen eens even gaan keuren.
Dan vallen zijn ogen, kleding, haren, tanden en alles op. En kijk je dus kritisch.

Op de een of andere manier vinden we de meest gewone mensen mooie mensen. Geen rare afwijkingen, niet te dik, niet te dun, gave huid en ga zo maar door. Kijk maar eens naar onderstaand gezicht, wat een gemiddelde is van 64 vrouwen... een mooie vrouw, niet?

Welnu, je partner kies je vaak ook juist om eigenschappen die het meeste bij jou aansluiten, dus voor jou heel gewoon zijn, maar het klinkt eigenlijk helemaal niet zo sympathiek als je gaat zeggen 'ik vind hem/haar zo aantrekkelijk omdat ze zo gewoon is'...

Hoe langer je bij je partner bent-hoe meer mooie eigenschappen je ontdekt.Om dan uit te leggen waarom je jou partner mooi vindt kan je dan niet 1.2.3 zeggen.
Je geeft het antwoord zelf al...nou alles,kan niet specifiek één ding noemen.

Bij verliefdheid komt er een bepaald hormoon vrij (excuses ik ben even de naam vergeten) waardoor je minder scherp naar dingen kijkt, zodat je de "imperfecties" niet ziet. Liefde maakt dus letterlijk blind. Dat je makkelijker zegt over iemand die je niet kent dat hij of zij mooi is komt doordat je diegene een kort moment ziet, en de mooie dingen eerder opvallen, en dat is bijzonder. Naarmate je hem/haar vaker ziet neemt de specialiteit af en kan je minder goed beschrijven wat je nou precies mooi vindt aan hem of haar.

We kunnen het niet zo snel zeggen omdat we daarvoor een totaal moeten opdelen in stukjes. Je moet even het totaalbeeld loslaten en dat kost nou eenmaal wat tijd.

Van een vreemde hebben we geen groot totaalbeeld dus daar is een specifiek aspect makkelijk geselecteerd.

Daarnaast is het voor mensen lastig om te kiezen, alleen lichamelijk of ook qua persoonlijkheid. Je moet een ding kiezen uit veel. Keuze kost tijd.