het nut van spijt

Fatalistisch vind ik wel erg overdreven. Er zijn genoeg mensen die spijt overleven.
Ikzelf zie er echter ook het nut niet van in. Ik heb dan ook nergens spijt van. Alles wat ik heb gedaan en wat er is gebeurd in mijn leven heeft me gebracht waar ik nu ben en heeft ervoor gezorgd dat ik ben wie ik nu ben.
En daar ben ik tevreden mee.
Neemt niet weg dat ik sommige dingen wel jammer vind dat ze zo gelopen zijn, maar dat is een ander punt denk ik.

Ik zou niet weten waarom.. daar is toch niets mis mee.. zolang het je niet belast tenminste.. iets omkeerbaar maken lukt inderdaad niet meer maar je mag er toch wel altijd spijt van houden, of anders hadden willen zien?
Ik weet uit eigen ervaring veel te goed hoe schuldgevoel ontstaat en hoe het kan voelen.. en ook hoe hard je het soms nodig kunt hebben, hoe vreemd dat ook klinkt.. het ging mij alleen zodanig belasten dat ik dreigde opgenomen te worden voor behandeling maar heb het nog op tijd zelf kunnen aanpakken en in de goede context weten te plaatsen.. maar dat ik altijd schuld zal blijven voelen en de wens om de tijd terug te draaien en het anders te doen is altijd op de achtergrond aanwezig..

Spijt heeft betrekking op handelingen die je in het verleden verricht hebt, een fatalistische houding héb je en dat heeft vooral betrekking op je toekomst, je lot en dat je daar geen enkele invloed op uit kan oefenen, je laat het gebeuren. Mensen met zo'n houding zullen misschien ook geen of minder spijt hebben want ze menen geen invloed te hebben op dat wat er gebeurt is. In die zin is spijt inderdaad niet fatalistisch, al betwijfel ik of je dat bedoeld in je vraag.

Spijt en berouw komen na de zonde. Leren doe je er zelden van. Daarom zeiden 'wij' van de VOC altijd: doe wel en zie niet om.