Hoe komt het dat je valt als je het fietsstuur zo vast pakt?

Omdat je als je ze zo vastpakt, niet precies kan sturen. Je armen zitten dan dus gekruist en ze kunnen elkaar blokkeren. Precisie is toch wel nodig om te fietsen en zul je vallen.

Ja, dat is bij mij (heel lang geleden, nu begin ik er niet meer aan) ook wel eens bijna misgegaan. Als je altijd zo zou sturen, zou er niks aan de hand zijn. Maar je hersenen zijn zo geautomatiseerd in het "op de normale manier" sturen, dat het onmogelijk is het een-twee-drie helemaal anders te doen. Je hersenen geven dus de normale signalen naar je handen, waardoor je in eerste instantie gewoon de verkeerde kant op stuurt. Maar dan zien je ogen dat je de verkeerde kant op gaat, je hersenen willen dat corrigeren, maar geven opnieuw het "normale" signaal, zodat je nog meer de verkeerde kant op gaat.

Ik heb het wel eens iemand zien doen... Maar toen ik dat probeerde, eindigde ik *in de sloot*.

Het komt natuurlijk, omdat je de verkeerde kant op stuurt, je wilt naar links, maar gaat naar rechts, en als je je zelf corrigeert, wordt het nog erger.

Door het te trainen, zal het uiteindelijk wel lukken.

Het evenwicht bewaren op een fiets gaat nadat je het geleerd hebt volledig op de automatische piloot (wordt aangestuurd door je ruggenmerg) en je moet dus met de linkerhand rechts opnieuw leren sturen als je niet wilt vallen.

Dat komt doordat het mechanisme waardoor je normaal gesproken in evenwicht blijft niet meer van toepassing is in je hoofd.

Om rechtop te blijven fietsen maak je hele kleine correcties zodat je niet zult vallen. Deze correctie zijn gebaseerd op tegengesteld sturen. Als je naar links dreigt te vallen, dan stuur je als het ware naar links om overeind te blijven. (Juist naar rechts sturen zal je veel sneller doen vallen). Dit allemaal op heel klein en subtiel niveau. Je stuurt als het ware in de richting waarin je dreigt te vallen. Zo stuur je de fiets weer onder je lichaam zodat je in balans kunnen blijven.

Als je nu rechts en links verwisseld, dan stuur je in principe de verkeerde kant op en zal de juiste fiets nog verder van je lichaam sturen. Je hersenen moeten weer opnieuw leren om de fiets in de goede richting te sturen zodat de fiets onder het lichaam blijft.
Op Koninginnedag had iemand een keer een fiets zodanig geprepareerd, dat het stuur tegenovergestelde richting op stuurde. En de uitdaging was dan om minstens 10 of 100 m te kunnen fietsen.